Immunologie in de medische praktijk. IX. Systemische vasculitis

Klinische praktijk
C.G.M. Kallenberg
J.W. Cohen Tervaert
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1998;142:118-23
Abstract

Samenvatting

De diagnose ‘vasculitis’ vereist in het algemeen een histopathologische onderbouwing mede doordat andere ziektebeelden sterk op vasculitis kunnen gelijken.

Vasculitis kan primair of idiopathisch zijn, maar ook verband houden met andere ziekten (secundaire vasculitis), voornamelijk met sommige infecties.

De primaire vasculitiden worden ingedeeld op grond van de grootte van de aangedane vaten en de aard van de ontsteking in combinatie met de klinische symptomen.

De ontdekking van autoantistoffen, met name antineutrofielencytoplasma-antistoffen (ANCA), bij een aantal van deze primaire vasculitiden heeft niet alleen de diagnostiek gefaciliteerd, maar heeft tevens tot meer inzicht in de pathofysiologie geleid.

De behandeling van primaire vasculitis bestaat uit toediening van corticosteroïden al of niet in combinatie met immuunsuppressiva.

Nieuwe inzichten in de pathofysiologie kunnen specifiekere en minder toxische behandelingswijzen mogelijk maken.

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Inwendige Geneeskunde, onderafd. Klinische Immunologie, Postbus 30.001, 9700 RB Groningen.

Prof.dr.C.G.M.Kallenberg en dr.J.W.Cohen Tervaert, internisten.

Contact prof.dr.C.G.M.Kallenberg

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties