Hyperkaliëmie bij laag-molecuulgewicht heparine

Background

The cause of hyperkalemia is frequently iatrogenic. Patient’s prescriptions should therefore be checked in the analysis of the hyperkalemia. Low-molecular-weight heparin is not often suspected to cause this.

Case description

A 64-year-old man, hospitalized because of a complicated clinical course of pancreatitis, developed an acute severe hyperkalemia. Further analysis was susceptive for hypoaldosteronism, which was confirmed with biochemical testing. The only drug that could cause hyperkalemia in this case was nadroparin, which was prescribed because of vena lienalis and a superior mesenteric vein thrombosis. A rechallenge with nadroparin showed a rapid rise in serum potassium, confirming our suspicion.

Conclusion

In the diagnostic work-up of hyperkalemia, hypoaldosteronism should be considered in patients using LMWH. In particular when other risk factors for hyperkalemia are present, monitoring of potassium could be advised in patients receiving these agents.

Conflict of interest and financial support: none declared.

Samenvatting

Achtergrond

Hyperkaliëmie heeft vaak een iatrogene oorzaak. Om deze oorzaak te achterhalen moet het medicatiegebruik worden nagelopen. Laag-molecuulgewicht heparine (LMWH) is dan niet het eerste middel waaraan gedacht wordt.

Casus

Een 64-jarige man was langdurig opgenomen vanwege een gecompliceerde pancreatitis. Secundair aan de pancreatitis trad een trombose op in de V. lienalis en V. mesenterica superior, waarvoor de patiënt werd behandeld met nadroparine. Tijdens de opname ontstond een acute ernstige hyperkaliëmie. Bij aanvullende analyse wezen de uitslagen op hypoaldosteronisme, wat biochemisch werd bevestigd. Wij stopten de nadroparine, aangezien dit het enige geneesmiddel was dat hypoaldosteronisme veroorzaakt kon hebben. Bij hernieuwde toediening van nadroparine werd opnieuw een snelle stijging van de serumkaliumconcentratie gezien, wat onze werkdiagnose aannemelijk maakte.

Conclusie

Bij een hyperkaliëmie moet het gebruik van LMWH als oorzaak overwogen worden. Vooral bij patiënten met risicofactoren is het raadzaam om de serumkaliumconcentratie te controleren wanneer zij met een vorm van heparine behandeld worden.

Artikelinformatie

Aanvaard op

9 maart 2022

1 juli 2022

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2022;166:D6367

Vakgebied

Geneesmiddelen

Interne vakken

Auteursinformatie

LUMC, Leiden. Afd. Interne Geneeskunde: drs. W. van der Heiden, anios (thans: aios interne geneeskunde, Haga ziekenhuis, afd. Interne Geneeskunde, Den Haag); dr. J.J.E. Koopman, aios; dr. P.L. den Exter, internist-vasculair geneeskundige (tevens: afd. Trombose en Hemostase). Afd. Endocrinologie: dr. N.M. Appelman-Dijkstra, internist-endocrinoloog.

Contact P.L. den Exter (p.l.den_exter@lumc.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.

Auteur	Belangenverstrengeling
Wendy van der Heiden	ICMJE-formulier
J.J.E. (Bart) Koopman	ICMJE-formulier
Natasha M. Appelman-Dijkstra	ICMJE-formulier
Paul L. den Exter	ICMJE-formulier

Gerelateerd

Pseudohyperkaliëmie: klinische chemie voor clinici

Dit artikel is gepubliceerd in het dossier

Farmacotherapie

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?

Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.

ASK NTVG

Hyperkaliëmie bij laag-molecuulgewicht heparine