Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Het hyperglykemisch dehydratiesyndroom

Klinische praktijk
P.H.G.J. Melief
P.H.E.M. de Meijer
A.E. Meinders
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1998;142:1585-8
Abstract
Abstract
Sluiten
The hyperglycaemic dehydration syndrome.

Two patients, men aged 47 and 64 years, were found in a comatose condition in their homes, after a period of fatigue, polyuria and polydipsia. They had not been known to suffer from diabetes mellitus, but now displayed a hyperglycaemic hyperosmolar non-ketoacidotic disorder as the first manifestation of diabetes mellitus type 2. In that condition, just sufficient insulin is present to counteract ketone production, but not enough to prevent hyperglycaemia. Neurological and thromboembolic manifestations, possibly fatal, may result from severe dehydration brought about by a vicious circle in which osmotic diuresis reduces the effective circulating volume, causing renal function to decrease and hyperglycaemia to increase even more. Both patients recovered fully after adequate treatment with solutions of NaCl and glucose.

Dames en Heren,

De patiënt met diabetes mellitus wordt bij onvoldoende regulering van het koolhydraatmetabolisme niet alleen bedreigd door de langetermijncomplicaties van de ziekte. Op korte termijn bestaat het gevaar van acute ontregelingen. De hypoglykemie en de diabetische ketoacidose zijn voldoende bekend en worden doorgaans snel herkend. Veel minder bekend is een andere vorm van ontregeling: het hyperglykemisch dehydratiesyndroom ofwel de hyperglykemische hyperosmolaire niet-ketoacidotische ontregeling (HHNKO). Het kan de eerste presentatie zijn van een nog niet bekende diabetes mellitus. Herkenning is daardoor moeilijk. HHNKO treedt op bij type-2-diabetes (niet van insuline afhankelijke vorm). De jaarlijkse incidentie is 2 à 3 per 100.000 in de algemene populatie.1 Bekendheid met dit syndroom is van belang vanwege de hoge morbiditeit en sterfte. Deze klinische les gaat dieper in op dit ziektebeeld aan de hand van 2 ziektegeschiedenissen.

Patiënt A, een 47-jarige onderwijzer, had sedert een jaar last van vermoeidheid, geduid als een…

Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 1998;142:1585-8
Vakgebied
Interne vakken
Auteursinformatie

Leids Universitair Medisch Centrum, afd. Algemene Interne Geneeskunde, Postbus 9600, 2300 RC Leiden.

P.H.G.J.Melief, co-assistent; dr.P.H.E.M.de Meijer en prof.dr.A.E. Meinders, internisten.

Contact dr.P.H.E.M.de Meijer

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

P.H.G.J.
Melief

Leiden, september 1998,

Zoals collega Lips terecht in de herinnering roept, zijn in het artikel door hemzelf en De Graeff in 1956 in dit tijdschrift gepubliceerd, voor het eerst in de Nederlandse literatuur patiënten beschreven met het ziektebeeld dat wij thans kennen als het hyperglykemisch dehydratiesyndroom. Hun observaties vormen nog steeds, zeker ook vanuit medisch-historisch oogpunt, boeiende literatuur. Omdat wij het ziektebeeld echter niet vanuit een historisch perspectief hebben willen benaderen, is niet verwezen naar de bedoelde publicatie.

P.H.G.J. Melief
P.H.E.M. de Meijer
A.E. Meinders