Grote variatie in indicaties voor interne fixatie of artroplastiek bij de gedislokeerde mediale collumfractuur; enquête onder algemeen chirurgen in 20 ziekenhuizen

To describe the treatment protocols for displaced femoral neck fractures in all 8 university hospitals (UH) and 12 general hospitals (GH).

Design

Descriptive; questionnaire.

Method

Questionnaires were distributed to general surgeons who also perform traumatology surgery. They were requested to give succinct answers to questions about local protocol for the maximum permissible time interval between hip trauma and operation, indications for internal fixation and arthroplasty, operative technique and postoperative degree of weight-bearing in patients over 60 years of age with a displaced femoral neck fracture.

Results

Internal fixation and arthroplasty were performed within 24 and 48 hours respectively in 95 of all hospitals. A biological upper age limit of between 65 and 80 years old was the most commonly quoted indication for internal fixation in 70 of all hospitals. In 83 of GH dementia was considered an indication for arthroplasty as opposed to 0 in UH. Poor bone quality, immobility, comminution and inadequate reduction were incidentally quoted indications for arthroplasty. Rheumatoid arthritis, arthrosis and pathological fracture were contra-indications for internal fixation in all hospitals. Operative techniques for internal fixation and arthroplasty were similar in both UH and GH. After internal fixation, full weight-bearing was recommended in all UH and partial weight-bearing in 7 (58) of GH. Following arthroplasty all protocols prescribed full weight-bearing.

Conclusion

The variation in indications for internal fixation or arthroplasty reflects the lack of studies that demonstrate clearly which patient can be treated optimally with which treatment modality. There were few differences in the operative techniques of internal fixation and arthroplasty between the hospitals.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:984-91

Samenvatting

Doel

Beschrijving van het beleid volgens het lokale protocol voor gedislokeerde mediale collumfracturen in alle 8 academische (ACZ) en een steekproef van 12 algemene ziekenhuizen (ALGZ).

Opzet

Descriptief; enquête.

Methode

Algemeen chirurgen met aandachtsgebied traumatologie werd verzocht een enquêteformulier in te vullen, waarin gevraagd werd naar: maximaal aanvaardbare tijdsduur van ongeval tot operatie, indicaties voor interne fixatie en artroplastiek, operatieve techniek en postoperatieve belasting bij patiënten boven de 60 jaar met een gedislokeerde mediale collumfractuur.

Resultaten

Interne fixatie en artroplastiek werden volgens protocol binnen respectievelijk 24 en 48 h verricht in 95 van de ziekenhuizen. Een biologische leeftijdsgrens variërend tussen 65 en 80 jaar was in 70 van de ACZ en ALGZ de meest gehanteerde indicatie voor interne fixatie. Bij een hogere leeftijd werd artroplastiek verricht. In 83 van de ALGZ was dementie een indicatie voor artroplastiek, tegenover 0 in de ACZ. Slechte botkwaliteit, immobiliteit, meerdere fractuurfragmenten en een inadequate repositie waren incidentele indicaties voor artroplastiek. Reumatoïde artritis, artrose en een pathologische fractuur waren overal contra-indicaties voor interne fixatie. De operatieve techniek van interne fixatie en artroplastiek was in de ACZ en ALGZ vrijwel gelijk. Interne fixatie werd bij volledige belasting nabehandeld in alle ACZ en met gedeeltelijke belasting in 7 (58) ALGZ. Artroplastiek werd overal met volledige belasting nabehandeld.

Conclusie

De variatie in indicaties voor interne fixatie of artroplastiek weerspiegelt het gebrek aan studies die aangeven welke patiënten met welke techniek optimaal behandeld kunnen worden. De operatieve techniek van zowel interne fixatie als artroplastiek vertoonde minder grote verschillen.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:984-91