‘Genetische variatie kan zonder twijfel de werking van statines beïnvloeden. Maar omdat de effectgroottes gering zijn, is de waarde van genetisch onderzoek in de klinische praktijk beperkt.’ Dat schrijven Maarten Leusink en collega’s van de Universiteit Utrecht in een systematische review in Pharmacogenomics (2016;17:163-80).
Leusink et al. bekeken…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2016;160:C2874
Vakgebied
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG
Farmacogenetica en statines
Het is goed om te realiseren dat het betreffende artikel zich richt op genetica en de effectiviteit van statines, en niet op bijwerkingen. Dit is in de klinische praktijk wat als een probleem wordt ervaren. De bijwerking myopathie is bijvoorbeeld wel degelijk gecorreleerd met een genetisch polymorfisme in SLCO1B1.
De auteurs geven zelf ook aan dat bijwerkingen buiten hun focus ligt (Pag 166): "Most investigations regarding this gene [SLCO1B1] searched for effects on ADRs, mainly myopathy after an association was found in a
GWAS [191], but these effects are out of the scope of this review."
De Clinical Pharmacogenetics Implementation Consortium heeft bijvoorbeeld op basis van publicaties evidence based doseringsadviezen voor statines opgesteld op basis van dit genotype. Zie o.a. www.pharmgkb.org , met name: https://www.pharmgkb.org/chemical/PA133950441?previousQuery=statins)
Genetisch onderzoek naar SLCO1B1 in relatie met verklaren of voorspellen van myopathie is dus nog steeds een valide benadering, en in die zin wekt de titel van dit stukje ("Genetica niet nodig voor het voorschrijven van statines") mijns inziens een verkeerde indruk. Beter zou zijn geweest: "Genetica niet nodig voor het verkrijgen van een verhoogde effectiviteit van statines".
Ron van Schaik, hoogleraar farmacogenetica , ErasmusMC