Een transmuraal onderwijsprogramma vanuit de huisartspraktijk

Evaluation of an experimental transmural teaching programme for postgraduate students following a general practitioners‘ course.

Design

Descriptive.

Setting

Institute for General Practice, University of Limburg, the Netherlands.

Method

Experiences of 100 students who followed a patient from referral in general practice to the hospital (and back) were evaluated by means of a questionnaire. Questions concerned to what extent learning goals (insight into transferral from general practice to the hospital and the consequences for the patiënt) had been reached.

Results

The satisfaction of the students was moderately positive, but dependent on the briefing of the tutors and the exchange of experiences in the tutorial group. The information given by the general practitioner about the referral, the quality of the organisation in the hospital and the medical treatment received a positive judgment. The attention for the patient's views, and the quality of advice and information in the hospital were unsatisfactory in half of the referred cases, according to the student. Three quarters of the patients had a positive opinion regarding the referral in contrast to only half of the relatives. The pattern of the referred morbidity was comparable to the main health problems in general practice.

Conclusion

The patient's view of his illness plays a central part in this transmural teaching programme. The results justify similar programmes in other disciplines.

Samenvatting

Doel

Evaluatie van een experimenteel transmuraal onderwijsprogramma binnen het co-assistentschap huisartsgeneeskunde in Maastricht.

Opzet

Beschrijvend.

Plaats

Vakgroep Huisartsgeneeskunde, Rijksuniversiteit Limburg.

Methode

De ervaringen van 100 studenten die de gang van een patiënt van de eerste naar de tweede lijn (en terug) volgden, werden door middel van een enquête geëvalueerd. Gevraagd werd naar de mate waarin de leerdoelen bereikt waren (inzicht verkrijgen in de overgang van eerste naar tweede lijn en de consequenties daarvan voor de patiënt).

Resultaten

De beoordeling van de leerdoelen en het programma was gematigd positief, maar sterk wisselend per groepsbegeleider. Er was een redelijk sterke samenhang tussen de ervaren leerzaamheid, de verslaglegging, de tijdsbesteding en de uitwisseling in de onderwijsgroep. De voorlichting door de huisarts aan de patiënt, de organisatie in de kliniek en het diagnostisch en therapeutisch proces aldaar werden positief beoordeeld. De aandacht voor de hulpvraag van de patiënt in de kliniek, diens beleving en de voorlichting schoten volgens de studenten in ongeveer de helft van de gevallen tekort. Terwijl driekwart van de patiënten positief stond tegenover de verwijzing, waren de reacties vanuit de omgeving slechts bij de helft positief. Het patroon van de verwezen morbiditeit kwam overeen met de belangrijkste in de huisartspraktijk geregistreerde problemen.

Conclusie

De ziektebeleving van de patiënt staat bij dit transmurale onderwijsprogramma centraal. Aanbevolen wordt ook vanuit andere co-assistentschappen dergelijke grensoverschrijdende programma's te initiëren.