Samenvatting
Doel
Evaluatie van een experimenteel transmuraal onderwijsprogramma binnen het co-assistentschap huisartsgeneeskunde in Maastricht.
Opzet
Beschrijvend.
Plaats
Vakgroep Huisartsgeneeskunde, Rijksuniversiteit Limburg.
Methode
De ervaringen van 100 studenten die de gang van een patiënt van de eerste naar de tweede lijn (en terug) volgden, werden door middel van een enquête geëvalueerd. Gevraagd werd naar de mate waarin de leerdoelen bereikt waren (inzicht verkrijgen in de overgang van eerste naar tweede lijn en de consequenties daarvan voor de patiënt).
Resultaten
De beoordeling van de leerdoelen en het programma was gematigd positief, maar sterk wisselend per groepsbegeleider. Er was een redelijk sterke samenhang tussen de ervaren leerzaamheid, de verslaglegging, de tijdsbesteding en de uitwisseling in de onderwijsgroep. De voorlichting door de huisarts aan de patiënt, de organisatie in de kliniek en het diagnostisch en therapeutisch proces aldaar werden positief beoordeeld. De aandacht voor de hulpvraag van de patiënt in de kliniek, diens beleving en de voorlichting schoten volgens de studenten in ongeveer de helft van de gevallen tekort. Terwijl driekwart van de patiënten positief stond tegenover de verwijzing, waren de reacties vanuit de omgeving slechts bij de helft positief. Het patroon van de verwezen morbiditeit kwam overeen met de belangrijkste in de huisartspraktijk geregistreerde problemen.
Conclusie
De ziektebeleving van de patiënt staat bij dit transmurale onderwijsprogramma centraal. Aanbevolen wordt ook vanuit andere co-assistentschappen dergelijke grensoverschrijdende programma's te initiëren.
Reacties