Een patiënt met scleroserende auto-immune pancreaticocholangitis als oorzaak van recidiverende cholangitis na pylorussparende pancreaticoduodenectomie

– A pylorus-sparing pancreaticoduodenectomy was performed in a 67-year-old man because of indications for a carcinoma of the distal common bile duct. Histology of the postoperative specimen, however, revealed a sclerosing inflammation of the distal common bile duct and the surrounding pancreatic parenchyma. Initial postoperative recovery was followed by recurrent cholangitis. Stenosis of the choledocho-jejunostomy could not be demonstrated. Instead, repeated endoscopic retrograde cholangiopancreaticography revealed extensive sclerosis of the intrahepatic bile ducts, which suggested a sclerosing cholangitis associated with an autoimmune pancreatitis: sclerosing autoimmune pancreaticocholangitis. This disorder was recently described; it is characterised by a disorder in the pancreas that is indistinguishable from malignancy by imaging techniques and that is followed by a sclerosing inflammation of the bile ducts. The disease responds well to steroids. The patient described demonstrated a complete clinical and biochemical recovery after initiation of prednisone therapy.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2005;149:2232-7

Samenvatting

Een 67-jarige man onderging een pylorussparende pancreaticoduodenectomie vanwege aanwijzingen voor een distaal galwegcarcinoom. Histopathologisch onderzoek toonde echter een scleroserende ontsteking van de distale ductus choledochus en de omgevende pancreas. Het aanvankelijke postoperatieve beloop was ongestoord, maar daarna volgden opeenvolgende cholangitiden. Een stenose van de choledochojejunostomie kon echter niet worden aangetoond. Bij een herhaling van de endoscopische retrograde cholangiopancreaticografie bleek er een uitgebreide sclerose van de galwegen opgetreden te zijn, hetgeen een scleroserende cholangitis in het kader van een auto-immune pancreatitis deed vermoeden: scleroserende auto-immune pancreaticocholangitis. Dit ziektebeeld is recent beschreven en kenmerkt zich door een met beeldvormende technieken niet van maligniteit te onderscheiden afwijking in de pancreas, die later wordt gevolgd door een scleroserende ontsteking van de galwegen. De aandoening reageert goed op steroïden. Na start van een behandeling met prednisolon knapte ook deze patiënt klinisch en biochemisch volledig op.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2005;149:2232-7