Een patiënt met ernstige virale myositis na griep

- A 16-year-old girl presented at the emergency unit with myalgia following a flu-like episode. Laboratory tests indicated severe rhabdomyolysis and nephritis. Autoimmune-induced myositis was excluded on the basis of negative tests for antinuclear antibodies; prednisolone treatment was discontinued 1 week later. The patient recovered gradually and was discharged with physiotherapy 2 weeks later. High positive titres of complement-binding antibody against influenza B virus were found, i.e. 1:125 and 1:250 on days 10 and 25 of illness, respectively. Viral myositis is an uncommon disease entity that occurs following a viral infection, especially with influenza virus, that has been experienced for the first time. It usually runs a benign course: children often present with calf tenderness that resolves within a few days. There are cases, however, with a more serious course involving severe rhabdomyolysis and acute renal failure that can be sometimes fatal.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:436-9

Samenvatting

Een 16-jarig meisje presenteerde zich op de Spoedeisende Hulp met spierpijn in aansluiting op een griepepisode. Laboratoriumonderzoek duidde op ernstige rabdomyolyse en nefritis. Een auto-immune myositis was niet waarschijnlijk op basis van afwezigheid van antinucleaire antistoffen, waarop de in eerste instantie ingestelde therapie met prednisolon na een week werd gestaakt. Patiënte knapte goed op en kon na 2 weken worden ontslagen met fysiotherapie. Er bleken hoge titers in de complementsbindingsreactie tegen influenza-B-virus aanwezig, respectievelijk 1:125 op dag 10 na de eerste ziektedag en 1:250 op dag 25. Virale myositis is een zeldzaam ziektebeeld dat voorkomt in aansluiting op een voor het eerst doorgemaakte virusinfectie, met name na influenza. Meestal presenteren kinderen zich met pijnlijke kuiten en verdwijnen deze klachten spontaan binnen enkele dagen. Soms echter treedt ernstige rabdomyolyse op, waarbij acuut nierfalen met soms fatale afloop is beschreven.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:436-9