Beste collega’s,
In deze klinische les gaan we het hebben over een nieuwe toepassing van gangbeeldanalyse. Gangbeeldanalyse wordt al decennialang gebruikt om behandelingen ter verbetering van het lopen te optimaliseren, met name bij patiënten met meerdere aandoeningen die een afwijkend looppatroon kunnen veroorzaken. Wij laten zien dat gangbeeldanalyse ook richting kan geven aan de diagnostiek naar de oorzaak van het afwijkende looppatroon.
Patiënt A, een 59-jarige vrouw, komt bij de neuroloog omdat zij steeds meer voorovergebogen gaat lopen. Sinds een jaar heeft zij last van progressieve vermoeidheid in de nek- en rugspieren. Ze kan zichzelf niet meer goed overeind houden, heeft het gevoel dat ze omvalt. Ze ervaart pijn en vermoeidheid aan de voorzijde van haar bovenbenen. Bij lichamelijk onderzoek is de kracht van de rugspieren en de m. quadriceps beiderzijds niet afwijkend. Elektromyografie (emg), bloedonderzoek en een röntgenfoto van de wervelkolom laten geen afwijkingen zien. De neuroloog stelt de klinische diagnose ‘camptocormie’, ook wel ‘bent-spine syndrome’ genoemd.1
De patiënte wordt naar ons revalidatieteam verwezen voor krachttraining van de rug- en bovenbeenspieren en adviezen ten aanzien van de uitvoering van huishoudelijke activiteiten en hobby’s. De revalidatiebehandeling, die onder andere is gericht op het normaliseren van de houding, lijkt echter geen effect te hebben. Tijdens de behandeling lukt het haar om rechtop…
Reacties