Diagnostiek van gepigmenteerde huidafwijkingen: hoe een maligne melanoom te onderkennen

Klinische praktijk
R.W.M. Giard
H.A.M. Neumann
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2004;148:2261-7
Abstract

Samenvatting

- Het beantwoorden van de vraag of een gepigmenteerde afwijking van de huid klinisch een maligne melanoom is of niet is door de variabiliteit van afwijkingen lastig.

- Huisartsen zien door de lage incidentie van 2400 nieuwe gevallen per jaar in Nederland maar eens in de 3-4 jaar een maligne melanoom.

- Het best beoordeelt men een gepigmenteerde afwijking aan de hand van meerdere criteria, zoals bijvoorbeeld met de ABCD-formule: asymmetrie, irregulariteit van de begrenzing,kleur(‘color’-)schakering, diameter > 6 mm.

- In toenemende mate blijkt dermatoscopie, mits uitgevoerd door een daarin getrainde en ervaren arts, een goed hulpmiddel te zijn bij de klinische beoordeling van gepigmenteerde afwijkingen.

- Een gepigmenteerde afwijking waarvan de kwaadaardigheid niet met voldoende zekerheid kan worden uitgesloten, dient altijd geëxcideerd te worden.

- De histologische classificatie van gepigmenteerde afwijkingen is soms ook lastig en kan leiden tot zowel over- als onderdiagnostiek van melanomen.

Auteursinformatie

Medisch Centrum Rijnmond-Zuid/locatie Clara, afd. Klinische Pathologie, Postbus 9119, 3007 AC Rotterdam.

Erasmus Medisch Centrum, afd. Dermatologie en Venereologie, Rotterdam.

Hr.prof.dr.H.A.M.Neumann, dermatoloog.

Contact Hr.dr.R.W.M.Giard, patholoog en klinisch epidemioloog (giardr@mcrz.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties