Diagnostiek bij recidiverende bacteriële meningitis; een literatuurstudie

– Recurrent bacterial meningitis can be caused by different mechanisms. In order to make the diagnostics more efficient, we studied literature to find these underlying mechanisms. Two groups could be identified: group I, patients with a congenital or posttraumatic defect in the bones of the skull and group II, patients with a deficiency of a component of complement.

The patients in group I were much younger at the time of their first meningitis and suffered more often from otitis, rhinorrhoea and deafness diagnosed before the first meningitis. Streptococcus pneumoniae was most frequently cultured in the cerebrospinal fluid, the group with complement deficiency showed Neisseria meningitidis almost exclusively. Family history revealed more members with infections caused by neisseriae spp.

Although it was difficult to diagnose the bony defects, physical examination, radiography and high resolution CT scanning of the skull were helpful. Age, history, physical examination and cerebrospinal fluid culture were the most helpful in diagnostic factors.

Samenvatting

Bacteriële meningitis kan recidiveren door verschillende oorzaken. Dit artikel beschrijft een literatuurstudie naar deze onderliggende oorzaken, met als doel een efficiëntere diagnostiek. Onderscheiden kunnen worden: groep I, patiënten met een liquorlek na trauma of met een congenitale afwijking op KNO-gebied, en groep II, patiënten met een complementdeficiëntie.

De patiënten uit groep I waren jonger ten tijde van hun eerste meningitis dan de patiënten uit groep II. Zij hadden vaker otitiden en rinorroe en een anamnese met doofheid daterend van voor de meningitiden. Streptococcus pneumoniae was de belangrijkste verwekker, bij groep II werd vrijwel alleen Neisseria meningitidis gekweekt.

Liquorlekken bleken moeilijk te diagnostiseren. Lichamelijk onderzoek, schedelfoto en computertomografie met groot oplossend vermogen leidden tot de diagnose. Geconcludeerd wordt dat leeftijd, anamnese, lichamelijk onderzoek en liquorkweek van doorslaggevend belang zijn voor de richting van het vervolgonderzoek.