Zie ook de artikelen op bl. 2235 en 2251.
De publicatie in 1989 van de eerste standaard ‘Diabetes mellitus type II’ was een mijlpaal in de geschiedenis van de huisartsgeneeskunde.1 De standaard markeerde de start van een reeks van momenteel 84 richtlijnen, die de praktiserende huisartsen bruikbare handvatten geven voor het dagelijks klinisch handelen. Met al deze richtlijnen is er uniformiteit gecreëerd die binnen en buiten de eigen beroepsgroep duidelijkheid heeft gegeven. Daarnaast heeft de huisarts zich met de standaarden binnen de gezondheidszorg primair geprofileerd als medicus, een typering die niet iedereen tot dat moment voor de huisarts gebruikte. Ook voor het onderwijs, en niet alleen voor huisartsen in opleiding, zijn de standaarden waardevol. Tenslotte zijn ze een exportproduct dat, vertaald, ook in andere landen bruikbaar is gebleken.2
In 1999 verscheen een eerste herziene versie van de standaard ‘Diabetes mellitus type 2’; Bouma et al. beschrijven in…
Reacties