Zie ook de artikelen op bl. 949 en 965.
Het delier is een psychiatrische stoornis die al in de Oudheid beschreven werd.1 ‘Delier’ is echter nog steeds een lastig concept, dat moeilijk precies te omschrijven is, zoals onder meer blijkt uit de verschillende definities van de laatste jaren. Ondanks de terminologische en diagnostische onduidelijkheden zijn de kernsymptomen van het delier door de eeuwen heen tamelijk consistent gebleken; ze bestaan uit bewustzijnsverandering, denkstoornissen, een acuut begin en fluctuerend beloop, en aanwijzingen voor een somatische oorzaak.1
Door hedendaagse ontwikkelingen als vergrijzing van de bevolking en verschuiving van de gezondheidszorg naar de eerste lijn, krijgt de huisarts in toenemende mate te maken met oudere, delirante patiënten. Daarom is het belangrijk dat de standaard ‘Delier bij ouderen’ van het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) is verschenen.2 In deze standaard worden heldere richtlijnen gegeven voor diagnostiek, behandeling en eventuele verwijzing van ouderen…
Reacties