Dames en heren,
Artsen kunnen worden geconfronteerd met patiënten bij wie twijfel bestaat over de ‘echtheid’ van hun klachten. In deze klinische les bespreken wij enkele ziektebeelden, waarbij de nadruk ligt op simulatie. Ook doen wij een voorstel voor het beleid bij patiënten die simuleren.
In tekstboeken over psychiatrie wordt met simulatie een patiënt bedoeld die somatische of psychische klachten doelbewust voorwendt, of bestaande klachten ten gevolge van een andere aandoening doelbewust overdrijft. Er is sprake van een expliciet, bewust motief, namelijk beoogd extern gewin.1 In de dagelijkse praktijk wordt het begrip ‘simulatie’ door artsen ten onrechte vaak ruimer toegepast. Ook psychiatrische aandoeningen, zoals de conversiestoornis, de pijnstoornis en de nagebootste stoornis, worden als vormen van simulatie opgevat. Wij bespreken 3 patiënten om het onderscheid tussen deze verschillende beelden te verduidelijken.
Patiënt A, een 58-jarige man, meldt zich in verband met geheugenklachten die sinds een jaar bestaan. Hij…
Artikelinformatie
Reacties