Zie ook de artikelen op bl. 450 en 453.
In de spreekkamer moet de arts het doen met zijn parate kennis. De interactie met patiënten wordt van de zijde van de arts inhoudelijk vooral gevoed door kennis, deels bewust, deels onbewust. Een enkele keer zoekt de arts informatie op, omdat hij of zij die niet paraat wil of kan hebben. Bij het lezen van specialistenbrieven zal hij wellicht soms even iets nazoeken, maar tijdens het spreekuur draait het alleen om parate kennis.
Twee kernprocessen neem ik nader onder de loep: het diagnostisch proces tijdens het afnemen van de anamnese en het uitleggen van de bevindingen aan de patiënt.
Tijdens de eerste fase van het consult, de probleemverkenning, speurt de arts naar aanwijzingen in het verhaal en het lichaam van de patiënt die de aard van de aandoening moeten opleveren en de fase waarin de aandoening is beland. Het is…
Reacties