betere indicatiestelling noodzakelijk

CTPA bij mogelijke longembolie

Opinie
Pieter W. Kamphuisen
Rijk O.B. Gans
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2012;156:A4528
Abstract

Patiënten met een mogelijke longembolie worden in de dagelijkse praktijk regelmatig gezien. Bij ongeveer 20-30% van hen wordt de diagnose bevestigd.1 Tegenwoordig is in de klinische praktijk de diagnostiek van patiënten bij wie gedacht wordt aan een longembolie aanzienlijk versimpeld. De combinatie van een klinische beslisregel, zoals de wells-score, en D-dimeertest, gevolgd door een CT-pulmonalisangiografie (CTPA), sluit een longembolie veilig uit of toont deze juist betrouwbaar aan.1 De keerzijde van deze versimpelde diagnostiek is de enorme toename van het aantal CTPA-scans bij patiënten met een mogelijke longembolie. Naast de kosten van dit onderzoek is er ook het verhoogde risico op maligniteiten door de straling van de CTPA. De geabsorbeerde straling in de mamma bij een CTPA varieert van 10-190 mGy, afhankelijk van de grootte van de borst.2 Jonge vrouwen die zijn blootgesteld aan CTPA-straling hebben gedurende hun leven een verhoogd risico op borstkanker, met name bij herhaalde…

Auteursinformatie

Universitair Medisch Centrum Groningen, afd. Interne Geneeskunde-Vasculaire Geneeskunde, Groningen.

Dr. P.W. Kamphuisen, internist-vasculair geneeskundige; prof.dr. R.O.B. Gans, internist.

Contact prof.dr. R.O.B. Gans (r.o.b.gans@umcg.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: geen. Financiële ondersteuning: De studie naar de leeftijdsafhankelijke D-dimeertest wordt financieel ondersteund door de Trombosestichting Nederland.
Aanvaard op 5 januari 2012

Verdenking longembolie: CT-rendement hangt af van patiëntkenmerken en verwijzer
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties