Samenvatting
Wat betreft de aanpak van seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA) zijn er aanzienlijke verschillen tussen de eerste en tweede lijn, maar ook tussen de verschillende disciplines in de tweede lijn. Daarbij spelen veranderde inzichten in epidemiologie, toegenomen kennis van complicaties, nieuwe diagnostische technieken en beperkte therapeutische mogelijkheden een belangrijke rol. Om de uniformiteit in de behandeling en bestrijding van SOA te bevorderen, is in de consensustekst gepoogd aan te geven wat de minimaal noodzakelijke diagnostiek, therapie en follow-up is voor de belangrijkste geslachtsziekten.
Reacties