Complicaties bij en resultaat van diagnostische verrichtingen bij het vena cava superior-syndroom

Onderzoek
H.N.A. Belderbos
W.F.M. Strankinga
J. Stam
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1989;133:613-5
Abstract

Samenvatting

Diagnostisch onderzoek wordt bij het bestaan van een vena cava superior-syndroom nogal eens nagelaten in verband met de kans op bloedingen door de verhoogde veneuze druk. Omdat het syndroom beschouwd wordt als een levenbedreigende situatie werd vaak, zonder histologische diagnose, begonnen met behandeling, meestal bestraling.

Wij gingen onze ervaringen na bij 58 patiënten met een vena cava superior-syndroom. Bij 56 van hen konden wij een diagnose stellen voor aanvang van de behandeling, die zodoende specifiek op de veroorzakende ziekte afgestemd kon worden. De enige complicatie betrof een bloeding bij een patiënt tijdens thoracotomie, waarvoor bloedtransfusie noodzakelijk was.

Diagnostische verrichtingen kunnen bij patiënten met een vena cava superior-syndroom relatief veilig worden uitgevoerd.

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis Vrije Universiteit, afd. Longziekten, Amsterdam.

H.N.A.Belderbos (thans: St. Ignatius Ziekenhuis, Wilhelminasingel 33, 4817 JX Breda, en Ziekenhuis De Baronie, Breda), W.F.M.Strankinga (thans: Boven IJ Ziekenhuis, Amsterdam) en prof.dr.J.Stam, longartsen.

Contact H.N.A.Belderbos

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties