Cel en ziekte. IX. Receptorpathologie

Klinische praktijk
H.A. Drexhage
A.O. Brinkmann
J.A. Maassen
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1993;137:2243-9

De reeds verschenen artikelen uit deze reeks zijn gepubliceerd op bl. 1806, 1808, 1868, 1914, 1961, 2028, 2077, 2131 en 2184.

Ix.1. inleiding

Hormonen en neurotransmitters zijn belangrijke boodschappermoleculen, die dienen voor intercellulaire communicatie. Cellen die gevoelig zijn voor hormonen en neurotransmitters bevatten receptoren voor deze liganden. De binding van een hormoon of een neurotransmitter aan zijn receptor resulteert in activatie of blokkering van de functie, de differentiatie en (of) de groei van de cel. Er zijn twee belangrijke klassen van receptoren: receptoren die aan de celmembraan gebonden zijn en receptoren die in de kern aanwezig zijn. In het eerste geval blijft het hormoon of de neurotransmitter (de ligand) extracellulair; in het tweede geval dient de ligand in de cel zelf door te dringen. Voorbeelden van de eerste categorie zijn de receptoren voor insuline en de insuline-groeifactoren zoals IGF-1; voor thyreoïd-stimulerend hormoon (TSH), follikelstimulerend hormoon (FSH) en luteïniserend hormoon…

Auteursinformatie

Erasmus Universiteit, Rotterdam.

Instituut Immunologie: prof.dr.H.A.Drexhage.

Instituut Endocrinologie en Voortplanting: dr.A.O.Brinkmann.

Rijksuniversiteit, Sylvius Laboratorium, Leiden.

Dr.J.A.Maassen.

Contact prof.dr.F.T.Bosman, Postbus 1738, 3000 DR Rotterdam

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties