Het hart kent een actie van ongekende regelmaat. Atria en ventrikels contraheren op instigatie van de sinusknoop onmiddellijk na elkaar en deze regelmaat laat zich over het algemeen niet vlug verstoren. Onregelmatigheden in de hartslag worden meestal door de patiënt vrijwel direct opgemerkt. De meeste stoornissen in het ritme van het hart zijn dan ook over het algemeen symptomatisch en beangstigend. Veruit de meeste hartritmestoornissen hebben geen organische basis, zijn onschuldig en verdwijnen vrijwel altijd vanzelf.
De meest voorkomende persisterende hartritmestoornis is atriumfibrilleren. Deze komt voor bij 2-4 van de populatie boven de leeftijd van 60 jaar.1 Door het verlies van de atriale systole neemt het hartminuutvolume met eenvijfde af. Omdat het hart zich bij atriumfibrilleren onttrekt aan de controle van de sinusknoop, is er een chronische tachycardie, die een buitengewoon onregelmatig karakter heeft, omdat de atrioventriculaire knoop de chaotische prikkels vanuit de atria willekeurig doorgeeft. Door het verminderde…
Reacties