Beleid bij psoriasis in de huisartspraktijk nu meer in overeenstemming met de standaard van het Nederlands Huisartsen Genootschap

To assess changes in incidence of psoriasis and to study changes in the management of psoriasis in general practice after the sending of guidelines on management of psoriasis to general practitioners (GPs) by the NHG.

Design

Secondary data analysis.

Setting

Netherlands Institute for Health Care Research (NIVEL), Utrecht, the Netherlands.

Method

Data on the incidence of psoriasis and its management by general practitioners were collected from a file predating the publication of the NHG guideline ‘Psoriasis’ in 1994, namely the ‘Dutch National Survey of General Practice’ (NS; 1987/'88), and from a subsequent file, the ‘Registration Network Groningen’ (RNG; 1995).

Results

In the NS there were 106 new patients with psoriasis (incidence: 1.3/1000/year; 95 confidence interval (95 CI): 1.2-1.4) while in the RNG there were 24 (incidence: 1.2/1000/year; 95 CI: 0.7-1.9). In all, there were 466 psoriasis patients in the NS and 125 in the RNG. The number of referrals to dermatologists was halved in 1995 (7.2) compared with 1987/'88 (14.4; p < 0.05). The most frequently prescribed dermatologica in psoriasis was in 1995 corticosteroid group 3 (32.8; in 1987/'88: 28.5), but the rise was stronger in corticosteroid group 2 (29.6; in 1987/'88: 16.0; p < 0.001) and group 4 (16.0; in 1987/'88: 8.8; p < 0.05).

Conclusion

The incidence of psoriasis in general practice had not changed between 1987/'88 en 1995. Referral pattern and prescription shifted towards the guidelines issued by the NHG.

Samenvatting

Doel

Onderzoeken van de incidentie van psoriasis en van eventuele veranderingen in het beleid bij psoriasis in de huisartspraktijk na het uitkomen van de standaard ‘Psoriasis’ van het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG).

Opzet

Secundaire gegevensanalyse.

Plaats

Nederlands Instituut voor Onderzoek van de Gezondheidszorg (NIVEL), Utrecht.

Methode

Gegevens over de incidentie van psoriasis en over het beleid van huisartsen werden verzameld uit een bestand van vóór het opstellen van de NHG-standaard ‘Psoriasis’ in 1994, namelijk uit de ‘Nationale studie van ziekten en verrichtingen in de Nederlandse huisartspraktijk’ (NS; 1987/'88), en uit een later bestand, het ‘Registratienetwerk Groningen’ (RNG; 1995).

Resultaten

In de NS waren er 106 nieuwe patiënten met psoriasis (incidentie: 1,3/1000/jaar; 95-betrouwbaarheidsinterval (95-BI): 1,2-1,4) en in het RNG 24 (incidentie: 1,2/1000/jaar; 95-BI: 0,7-1,9). In totaal waren er in de NS 466 patiënten met psoriasis en in het RNG 125. Het aantal verwijzingen naar de dermatoloog bij psoriasis was in 1995 gehalveerd (7,2) ten opzichte van 1987/'88 (14,4; p < 0,05). De meest voorgeschreven dermatologica bij psoriasis waren in 1995 de corticosteroïden van klasse 3 (32,8; in 1987/'88: 28,5), doch de toename was sterker bij corticosteroïden van klasse 2 (29,6; in 1987/'88: 16,0; p < 0,001) en klasse 4 (16,0; in 1987/'88: 8,8; p < 0,05).

Conclusie

De incidentie van psoriasis in de huisartspraktijk was tussen 1987/'88 en 1995 niet veranderd. Zowel het verwijspatroon als de behandeling is meer in overeenstemming gekomen met de richtlijnen van de standaard ‘Psoriasis’ van het NHG.