Samenvatting
- De huidige farmacotherapie van reumatoïde artritis (RA) bestaat uit niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) en zogenaamde ‘disease-modifying antirheumatic drugs’ (DMARD's) waaronder sulfasalazine, leflunomide en methotrexaat.
- DMARD's kunnen gegeven worden als monotherapie of in combinatie. Echter, niet alle patiënten verdragen deze geneesmiddelen of tonen voldoende respons.
- Dierexperimenteel onderzoek en klinische onderzoeken bij RA-patiënten toonden de directe betrokkenheid van tumornecrosisfactor (TNF) bij artritis.
- Twee vormen van TNF-blokkadebehandeling zijn uitgebreid onderzocht bij RA: monoklonale anti-TNF-antistoffen (infliximab) en TNF-receptor-Fc-fusie-eiwit (etanercept).
- Beide vormen van TNF-blokkade leiden tot een snelle verbetering van klinische graadmeters van ziekteactiviteit en persoonlijk functioneren van de betrokken patiënt. Er treedt een verminderde progressie op van gewrichtsschade.
- Etanercept en de combinatie infliximab-methotrexaat worden gewoonlijk goed verdragen.
Reacties