Samenvatting
- In een advies waarom door de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en de minister van Justitie gezamenlijk was gevraagd, heeft de Gezondheidsraad de stand van de wetenschap inzake de behandeling van drugverslaafde gedetineerden in kaart gebracht.
- Naar schatting zitten er jaarlijks 15.000 tot 23.000 personen met verslavingsproblemen in detentie.
- Op grond van de Penitentiaire Beginselenwet heeft de gedetineerde recht op een goede medische, psychologische en psychiatrische hulp, ook op behandeling van drugverslaving. De juridische mogelijkheden voor het toepassen van dwang bij de behandeling van verslaving in detentie zijn zeer beperkt.
- Er dient consensus te komen over de methadonmedicatie; de beroepsgroepen moeten voor deze consensus zorgen.
- Verslavingsbegeleidingsafdelingen dienen naast abstinentie ook schadebeperking als doelstelling te krijgen, bijvoorbeeld door middel van stabilisatie met een onderhoudsdosis methadon.
- Voor succes van interventies bij verslaafde gedetineerden is (verplichte) vervolgzorg na detentie nodig, evenals continuïteit van zorg.
- Met het oog op de frequente psychiatrische comorbiditeit dient in de penitentiaire setting meer psychiatrische zorg beschikbaar te zijn.
- Strafrechtelijke Opvang Verslaafden (SOV) is een nieuwe sanctiemogelijkheid in het Wetboek van Strafrecht, waarmee drugverslaafde recidivisten maximaal 2 jaar gedwongen kunnen worden geplaatst in een inrichting voor de opvang van verslaafden. Voor de effectiviteit van de SOV bestaat onvoldoende wetenschappelijk bewijs. Gedwongen plaatsing in de SOV zou de motivatie van de verslaafde om iets aan zijn verslavingsproblemen te doen, kunnen verminderen. SOV is een zwaar middel, dat pas mag worden toegepast nadat lichtere middelen (op basis van drang door middel van bijzondere voorwaarden) aantoonbaar bij de betrokken personen ineffectief zijn gebleken.
Reacties