Zie ook het artikel op bl. 132.
Dames en Heren,
De mondiale epidemie van diabetes mellitus type 2 heeft vele gevolgen. Omdat de incidentie en de prevalentie ook op jongere leeftijd toenemen, hebben steeds meer zwangeren diabetes mellitus type 2.1 2 Zwanger worden met dit type diabetes is dan ook in Nederland reeds lange tijd geen zeldzaamheid meer. De combinatie van zwangerschap en type 2-diabetes heeft echter grote gevolgen voor de patiënte en haar hulpverleners.
De consequenties voor een zwangerschap zijn voor vrouwen met type 2-diabetes vergelijkbaar met die voor vrouwen met type 1-diabetes. Bij hen geeft onvoldoende glucoseregulatie met perioden van hyperglykemie een verhoogde kans op maternale, foetale en neonatale morbiditeit en sterfte.3-10 Daarbij bestaat er voor de moeder een verhoogde kans op pre-eclampsie, een premature bevalling en sectio caesarea. Wat betreft de foetale en de neonatale consequenties bestaat er een verhoogde kans op congenitale afwijkingen…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
(Geen onderwerp)
Amsterdam, februari 2008,
Collegae De Valk en Eekhoff (2008:121-4) beschrijven de gevolgen van de combinatie van zwangerschap en type 2-diabetes voor de patiënte en de hulpverleners. Gezien de stijgende incidentie van type 2-diabetes onderschrijven wij de speciale aandacht voor dit probleem en de noodzaak van multidisciplinaire aanpak door de internist-endocrinoloog, obstetricus en kinderarts; deze aanpak is in vele centra in Nederland al gebruikelijk. Het is daarom jammer dat de inbreng van obstetricus en kinderarts onderbelicht blijft in deze klinische les. Een voorbeeld hiervan is dat, hoewel de auteurs wel de hoge incidentie van neonatale hypoglykemie (42%) noemen, zij bij geen van de casussen beschrijven of neonatale hypoglykemie bij het prematuur geboren kind van patiënt A of bij de voldragen kinderen van patiënt B en C ook werkelijk optrad. Ook wordt bij het kind van patiënt C het geboortegewicht niet vermeld. Dit laatste is van belang omdat bekend is dat prematuriteit en een te laag of te hoog geboortegewicht voor de duur van de zwangerschap belangrijke risicofactoren zijn voor neonatale hypoglykemie.1-3
Mogelijk hebben de auteurs, met hun specifieke achtergrond, zich niet willen mengen in de discussie over de vraag wanneer van neonatale hypoglykemie gesproken dient te worden. Er is nog geen consensus over het afkappunt hierbij. In de huidige praktijk houdt men als grenzen plasmaglucosewaarden aan die variëren van 2,0-2,6 mmol/l, overeenkomend met glucosewaarden in vol bloed van 1,7-2,3 mmol/l.1-3
Momenteel vindt in Nederland een grote multicentertrial plaats om antwoord te geven op de vraag of een afwachtende of intensieve behandelingsstrategie beter is bij een glucosewaarde in het ‘grijze’ gebied. De primaire uitkomstmaat van deze zogenaamde ‘Hypo-Exit-studie’ is de ontwikkeling van het kind op de leeftijd van 18 maanden, gemeten met de ‘Bailey scales of infant development’ (http://www.studies-obsgyn.nl/home/page.asp?page_id=409).
Cornblath M, Hawdon JM, Williams AF, Aynsley-Green A, Ward-Platt MP, Schwartz R, et al. Controversies regarding definition of neonatal hypoglycemia: suggested operational thresholds. Pediatrics. 2000;105:1141-5.
Deshpande S, Ward-Platt MP. The investigation and management of neonatal hypoglycaemia. Semin Fetal Neonatal Med. 2005;10:351-61.
Boluyt N, Kempen AAMW van, Offringa M. Neurodevelopment after neonatal hypoglycemia: a systematic review and design of an optimal future study. Pediatrics. 2006;117:2231-43.
(Geen onderwerp)
De auteurs zien af van een antwoord.