Aspartam, een zoet alternatief

Klinische praktijk
J.P.H. Drenth
J.C.S. Kleinjans
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1988;132:712-5

Inleiding

De totale hoeveelheid suikers in de voeding wordt gevormd door mono- en disacchariden, die van nature al in voedingsmiddelen aanwezig zijn of die tijdens de bereiding van voedingsmiddelen toegevoegd worden. Deze suikers spelen een belangrijke rol in het consumptiepatroon van de westerse mens, omdat zij tot 25 bijdragen aan de energie-inhoud van de gemiddelde Nederlandse voeding. Een hoge suikerconsumptie bevordert obesitas en daarnaast het ontstaan van tandcariës. Deze gezondheidsrisico's vormen genoeg reden om te pleiten voor vermindering van de suikerconsumptie,1 een vermindering die onder meer bereikt kan worden door toepassing van kunstmatig vervaardigde zoetmiddelen. Deze stoffen missen de genoemde nadelen die het gebruik van suiker met zich meebrengt.

Kunstmatige suikervervangers worden in het algemeen onderscheiden in twee categorieën. Energiehoudende zoetstoffen zoals polyalcoholen zijn bijna zo zoet als saccharose en bezitten een vergelijkbare energie-inhoud. Chronische consumptie van matige doses polyalcoholen als sorbitol of xylitol heeft naar alle waarschijnlijkheid geen…

Auteursinformatie

Rijksuniversiteit Limburg, vakgroep Humane Voeding, Postbus 616, 6200 MD Maastricht.

J.P.H.Drenth, medisch student; dr.J.C.S.Kleinjans, bioloog-toxicoloog.

Contact dr.J.C.S.Kleinjans

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties