Het klinkt eenvoudig: een jeugdige asielzoeker krijgt een verblijfsvergunning, verhuist vanuit het asielzoekerscentrum (AZC) naar een gemeente, en gaat naar de dokter. De praktijk is weerbarstiger. Taalproblemen – en vooral het ontbreken van tolken – spelen de zorgverleners ernstig parten, het niet doorzenden van medische dossiers ook.
Eind 2014 verbleven…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2016;160:C2902
Dit artikel is gepubliceerd in het dossier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG
Reacties