Antivirale behandeling van chronische hepatitis B

De behandeling van chronische hepatitis B heeft de afgelopen jaren een grote vlucht genomen, wat vooral het gevolg is van de ontwikkeling van nucleoside- en nucleotide-analogen. Dit zijn directe remmers van de replicatie van het hepatitis B-virus. Lamivudine was het eerste nucleosideanalogon dat werd geregistreerd voor de behandeling van chronische hepatitis B, in 1999. Hiervan is reeds aangetoond dat het in staat is de progressie naar cirrose en het ontwikkelen van hepatocellulair carcinoom te voorkomen.1 Deze winst wordt echter grotendeels tenietgedaan doordat bij 70% van de patiënten na 5 jaar behandeling resistentie optreedt.2 Sinds enkele jaren hebben we echter ook de beschikking over entecavir en tenofovir. Deze middelen hebben beide een uitstekend resistentieprofiel, waardoor langdurige virologische remissie ook daadwerkelijk mogelijk is.3,4

Langdurige remissie en vermindering fibrose door tenofovir

Een recent gepubliceerde studie bevestigt een vermoeden dat we reeds hadden, namelijk dat het mogelijk is met de nieuwere…