Antibioticaresistentie en antibioticagebruik wegens urineweginfecties in 11 Maastrichtse huisartsenpraktijken

– From November 1986 till mid-July 1987 the susceptibility of urinary tract pathogens to various antimicrobial agents was investigated. The microorganisms were isolated from female patients visiting the general practitioner with symptoms of an acute urinary tract infection. In addition, the prescription of antimicrobial agents for the treatment of urinary tract infections by the participating practitioners was investigated. Significant bacteriuria (i.e. ≥ 10⁵ cfuml) was present in 309 (73) of the 424 patients. From the bacteriologically positive urines Escherichia coli and Proteus mirabilis were isolated in 80 and 7.6, respectively. The susceptibility of Escherichia coli ranged from 71 to 100 for sulfonamide and norfloxacin respectively. The combination trimethoprim-sulfamethoxazole was the agent used most by the practitioners who participated in the study. The susceptibility to this compound of the microorganisms isolated was over 90.

Samenvatting

In de periode november 1986 tot medio juli 1987 werd in 11 huisartsenpraktijken in Maastricht de gevoeligheid onderzocht voor antimicrobiële middelen van isolaten uit de urine van 424 vrouwelijke patiënten, ouder dan 6 jaar, bij wie de huisarts op grond van het klachtenpatroon urineweginfectie vermoedde. Tevens werd het gebruik van antimicrobiële middelen van de desbetreffende huisartsen bij de behandeling van urineweginfecties geïnventariseerd. Bij 73 was er sprake van een duidelijke bacteriurie (≥ 10⁵ microörganismen per ml urine). Escherichia coli en Proteus mirabilis werden bij resp. 80 en 7,6 van de positieve urinekweken geïsoleerd. De gevoeligheid van de geïsoleerde microörganismen varieerde van 72 voor sulfonamiden tot bijna 100 voor norfloxacine. Opvallend zijn de verschillen met de gevoeligheid van urineweginfectie-isolaten in andere onderzoeken. In de onderzochte huisartsenpraktijken werd de combinatie trimethoprim-sulfamethoxazol het meest voorgeschreven, gevolgd door sulfonamiden en nitrofurantoïne.