Minder zout op de kinderleeftijd: jong geleerd is oud gedaan

Klinische praktijk
Michiel F. Schreuder
Gerjan J. Navis
Jeroen Nauta
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:B140
Abstract

Samenvatting

Er bestaat een duidelijke relatie tussen zoutinname en bloeddruk, zowel bij volwassenen als kinderen. Bij volwassenen is bovendien een bloeddrukonafhankelijke relatie tussen zoutinname en sterfte aangetoond. De Gezondheidsraad adviseert de maximale zoutinname te beperken tot 6 g per dag. Grenzen voor kinderen worden daarbij niet gegeven. De huidige inname van zout ligt waarschijnlijk 50% boven het aanbevolen maximum. Implementatie van het Gezondheidsraadadvies zou kunnen leiden tot een jaarlijkse reductie van 5000 sterfgevallen door cardiovasculaire oorzaken.

Aangezien 70-80% van het zout ingenomen wordt via voorbereide voedingsmiddelen, is een gezamenlijke actie van overheid, voedingsmiddelenindustrie en consumenten nodig om het zoutgebruik te reduceren. Ook bij kinderen leidt zoutreductie tot lagere bloeddrukken, die voorspellende waarde hebben voor lagere bloeddrukken op latere leeftijd. Minder zoutgebruik op de zuigelingenleeftijd heeft zelfs na 15 jaar nog een verlagende invloed op de bloeddruk. Britse richtlijnen geven wel aanbevelingen voor de zoutinname van kinderen, met hoeveelheden die aanzienlijk lager zijn dan 6 g/dag. Deze aanbevelingen zouden ook in Nederland moeten worden geïmplementeerd.

Auteursinformatie

Universitair Medisch Centrum St Radboud, afd. Kindernefrologie, Nijmegen.

Dr. M.F. Schreuder, kinderarts.

Universitair Medisch Centrum Groningen, afd. Interne Nefrologie, Groningen.

Prof.dr. G.J. Navis, internist-nefroloog.

Erasmus MC-Sophia Kinderziekenhuis, afd. Kindernefrologie, Rotterdam.

Rotterdam.

Dr. J. Nauta, kindernefroloog.

Contact dr. M.F. Schreuder (m.schreuder@cukz.umcn.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 8 juli 2008

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

Naar aanleiding van een tv-spotje waarin de toevoeging van kalium een argument vormt om het product te gaan gebruiken, heb ik het artikel met grote belangstelling gelezen. In de laatste alinea van de paragraaf 'tracking' brengen de auteurs de rol van de kaliuminname ter sprake: '...maar wel tussen een lage kaliumexcretie en een lage natrium-kaliumratio in de urine en de stijging van de bloeddruk met de leeftijd'. Ik begreep het niet en heb de aangehaalde publicatie opgezocht: 'The mean systolic blood pressure slopes, however, were lower when potassium intake was higher [...] and the change in systolic pressure was greater when the urinary sodium to potassium ratio was higher' [1]. Ik verneem graag de reactie van de auteurs.

Literatuur

[1] Geleijnse JM, Grobbee DE, Hofman A. Sodium and potassium intake and blood pressure change in childhood. BMJ. 1990;300:899-902.

Catrienus Rouwé, kinderarts in ruste

Jaren geleden heb ik een boeiend artikel gelezen in Science, met als motto 'three decades of controversy over the putative benefits of salt reduction show how the demands of good science clash with the pressure of public health policy' [1]. Ik was toen onder de indruk van het artikel en de conclusies. Ik vraag me nu af wat de nieuwe evidence is om opnieuw 'the benefits of salt reduction' zo te benadrukken, terwijl er in 1998 eigenlijk geen goede wetenschappelijke argumenten voor waren. Ik ben geen clinicus, maar heb me jarenlang beziggehouden met het onderzoeken van werkingsmechanismen van hormonen (die met reproductie te maken hebben).

Literatuur

[1] Taubes G. The (political) science of salt. Science. 1998;281:898-907.

F.F.G. Rommerts