Inleiding
Een goed leesbaar Casuïstiek-artikel heeft een inleiding die prikkelt. Het artikel moet voor veel verschillende soorten lezers aantrekkelijk en te begrijpen zijn, niet alleen voor uw specialistische vakgenoten. Een inleiding in een Casuïstiek hoeft vrijwel nooit langer te zijn dan één alinea.
Ziektegeschiedenis
Een goed patiëntverhaal heeft een duidelijk begin, een middendeel en een oplossing. Wat deed de patiënt aanvankelijk zelf om zijn of haar probleem op te lossen, wat deed de huisarts? Beschrijf in de afsluiting van de casus ook hoe het verder met de patiënt ging (kon hij of zij bijvoorbeeld weer aan het werk of naar school?).
Beschouwing
Geef in de eerste alinea van de beschouwing in enkele zinnen al de kern van uw verhaal weer. Ga daarna pas in op zaken als epidemiologie, diagnostiek en behandeling. Kom in de beschouwing even op de casus terug, zodat de casus niet slechts een illustratie blijft.
Wat had er anders gekund?
Lezers leren het meest van uw fouten en omwegen. Het is essentieel dat u de diagnostische dillema’s goed bespreekt. Waarom dacht u wel aan dit ene specifieke ziektebeeld en niet aan een ander? Onder dit kopje bespreekt u expliciet welke diagnostische stappen u per ongeluk hebt overgeslagen c.q. te veel heeft gezet. Wat had er bij de behandeling anders gekund en had dat tot een andere uitkomst geleid? Hoe had de patiënt beter bij de diagnostiek of behandeling betrokken kunnen worden? Had er eerder contact moeten zijn met andere specialisten, de huisarts,...?
Conclusie
Besluit krachtig en vat uw boodschap nog eens in een paar heldere zinnen samen.