Lieke Keusters (26 jaar) is zesdejaarsstudente Geneeskunde in Nijmegen. In de laatste fase van haar opleiding loopt zij op eigen initiatief coschappen bij de raad van bestuur van het Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis te Tilburg, omdat arts en bestuur volgens haar onlosmakelijk verbonden zijn. In 4 weekboeken deelt ze haar ervaringen, verbazing en enthousiasme over besturen in de zorg vanuit het perspectief van een coassistent (liekekeusters@student.ru.nl).
Het bestaan van 2 Tilburgse ziekenhuizen op steenworp afstand van elkaar is op termijn reuze oneconomisch en daarom kon een fusie niet uitblijven. Dat proces loopt inmiddels al enkele jaren. Sinds 1 januari 2016 is ook de juridische fusie een feit. De uitdaging ligt nu nog in het samen één worden, dus op het punt van de inrichting van dit nieuwe ziekenhuis, waarin iedereen opnieuw zijn plek moet vinden en dat tegelijkertijd een succesvol bedrijf moet kunnen blijven. Voor mij het perfecte moment om mijn bestuurlijke stage te gaan lopen in het Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis.
In mijn eerste week zie ik…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Oppervlakkig denkende dokters
Op de laatste pagina van NTVG 14 mei lees ik: “het bestaan van 2 Tilburgse ziekenhuizen kort bij elkaar is op termijn reuze oneconomisch”. Deze zin illustreert hoe oppervlakkig medici denken over “economisch”. Twee ziekenhuizen met hetzelfde aanbod dagen klanten dagelijks uit tot kiezen en keuren. Kiezen met kosten als beweegreden is nu juist dat waar in ons zorgsysteem gebrek aan is. Zowel inkopers van verzekeringen als patiënten die bijdragen moeten betalen die ze zo laag mogelijk willen houden, moeten leveranciers tegen elkaar kunnen uitspelen. Zo is dat in het dagelijks leven van boodschappen doen het geval. Een wonder is het dat het ministerie van economische zaken deze fusie heeft toegestaan, geheel tegen de gewoonte in bij vergelijk bare gevallen.
Dr.P.H.Vooren, oud longarts,