Samenvatting
Achtergrond
De evaluatie van patiënten met een polsletsel is een diagnostische uitdaging. Met alleen lichamelijk onderzoek is de diagnose niet te stellen en fracturen in de polsregio zijn niet altijd zichtbaar op röntgenfoto’s.
Casus
Wij presenteren een patiënt met een polstrauma die werd opgevangen op de Spoedeisende Hulp. Het traumamechanisme en de klinische bevindingen wezen sterk op een scafoïdfractuur. Op de röntgenfoto’s was geen afwijking te zien, maar toch werd de fractuur behandeld met gips. Op de CT-scan bleek later inderdaad een niet-gedisloceerde fractuur in het os capitatum aanwezig. Deze diagnose werd enige dagen later bevestigd met botscintigrafie. De patiënt is restloos genezen.
Conclusie
Capitatumfracturen zijn ernstige carpale letsels, die net zo agressief behandeld moeten worden als scafoïdfracturen. Met conventioneel röntgenonderzoek kan een polsfractuur niet worden uitgesloten; bij twijfel is het aan te raden laagdrempelig beeldvormend onderzoek (bijvoorbeeld CT of MRI) te verrichten.
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Capitatumfractuur wel goed gediagnosticeerd?
Graag reageren wij op de door collega's Zoakman en Rhemrev gepresenteerde casus, waarin zij een fractuur van het os capitatum beschrijven. De gepresenteerde casus illustreert de relatief lage sensitiviteit van conventionele beeldvorming voor geïsoleerde carpusfracturen. Het advies om bij de klinische verdenking op carpalialetsel laagdrempelig over te gaan tot het gebruik van CT of MRI is derhalve terecht.
Nadere beschouwing van het bijgeleverde CT-beeld met verklarende illustratie deed ons echter twijfelen aan de juistheid van de interpretatie hiervan. Het als os capitatum aangeduide bot, waarin de fractuur gemarkeerd staat, is in onze optiek het os trapezoïdeum. Het als os hamatum aangeduide bot is daarmee in werkelijkheid het os trapezium en het als os triquetrum gemarkeerde bot de basis van os metacarpale I. De aan de ulnaire zijde gelegen hypothenarmusculatuur links op de afbeelding lijkt deze interpretatie te ondersteunen.
Of er daadwerkelijk sprake is van een os trapezoïdeumfractuur is op basis van de afbeelding niet te beoordelen. De afbeelding van de botscinthigrafie biedt hierbij geen differentiërende informatie. Ook het feit dat na immobilisatie de klachten verbeterden geeft geen sturing: een recent verschenen case report suggereert dat deze therapie ook effectief is voor fracturen van het os trapezoïdeum. [1] Hiermee is de behandeling van geïsoleerde niet-gedisloceerde fracturen van het os capitatum en het os trapezoïdeum gelijk.
De casus toont aan dat ook bij het gebruik van CT en MRI een goede afstemming tussen behandelend arts en radioloog essentieel is voor het opsporen van carpalialetsel. Daarbij dient men te blijven beseffen dat een diagnose gesteld wordt op basis van een combinatie van het klinisch beeld en aanvullend onderzoek en dat ook deze geavanceerde technieken geen absolute zekerheid bieden.
Drs. T. Barwari, coassistent radiologie, Academisch Medisch Centrum, Amsterdam
Prof. dr. M. Maas, hoogleraar musculoskeletale radiologie, Academisch Medisch Centrum, Amsterdam
Referenties:
[1] Blomquist et al. Isolated fractures of the trapezoid as a sports injury. Skeletal Radiology (2013) 42:735–739
Capitatumfractuur goed gediagnosticeerd (antwoord auteur)
Twee radiologen (dienstdoende radioloog van Medisch Centrum Haaglanden en Dr.Grutters van het Röpcke-Zweers ziekenuis) hebben onafhankelijk van elkaar CT-plaatjes van deze patiënt beoordeeld. Naar hun optiek gaat het om een niet-gediscloceerde capitatumfractuur.
Volgens de nuclaire geneeskundige van MCH ging het om een evident capitatumfractuur.
Drs. S.Zoakman, arts-assistent SEH, het Röpcke-Zweers Zieknhuis.