Samenvatting
Achtergrond
Veel zelfverwijzers maken oneigenlijk gebruik van de Spoedeisende Hulp (SEH).
Doel
Bepalen of een nieuw zorgmodel, een combinatie van triage door een verpleegkundige en het leveren van huisartsenzorg aan zelfverwijzers op de SEH overdag, effectiever is dan de gebruikelijke zorg.
Opzet
Prospectief interventieonderzoek met metingen vóór en na de introductie van de interventie (‘before-afterdesign’).
Methode
De onderzoeksgroep bestond uit 1527 zelfverwijzers die op werkdagen tussen 10.00 en 17.00 uur de SEH van het VUmc bezochten in de periode 1 november 2006-30 april 2007. Op 1 februari 2007 werd het nieuwe zorgmodel geïmplementeerd. In dit nieuwe zorgmodel deed een verpleegkundige triage en wees de patiënt toe aan de op de SEH ingezette huisarts of de arts van de SEH. Uitkomstmaten waren tevredenheid van de patiënt, aantal diagnostische en therapeutische verrichtingen, aantal diagnoses dat niet correct bleek, doorlooptijd en behandeltijd. We vergeleken deze maten in de periode vóór en na de introductie van de huisarts op de SEH.
Resultaten
Patiënten waren significant tevredener over hun bezoek aan de SEH. Het aantal aanvragen voor aanvullend onderzoek nam na invoering van het nieuwe zorgmodel met 13% af. Het percentage incorrecte diagnoses, een maat voor de kwaliteit, was hetzelfde in beide periodes, namelijk 1%. De gemiddelde doorlooptijd nam af van 93 tot 69 min (p
Conclusie
De combinatie van het invoeren van het Nederlandse triagesysteem en het inzetten van een huisarts op de SEH leidt tot effectievere zorg en kortere wachttijden voor de groep zelfverwijzers die de SEH bezoekt. Tegelijkertijd blijft, met afname van het aantal aanvragen voor aanvullend onderzoek, de kwaliteit van zorg behouden en neemt de patiënttevredenheid toe.
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Geen huisartsen op de SEH!
De term 'oneigenlijk gebruik' wordt hier oneigenlijk gebruikt. Als huisarts ben ik in de dienst zoals altijd beschikbaar voor de patienten uit mijn populatie, tegenwoordig dus via een huisartspost. Dat mijn vak totaal anders is dan dat van een SEH-arts zou ik niet moeten hoeven toelichten. Als een patient (m/v) bewust de keuze maakt zichzelf op een SEH te melden vanwege een door hem/haar ervaren klacht dan vind ik dat in het kader van vraaggestuurde zorg zeer terecht. Iets anders is het als een patient niet op de hoogte is over de mogelijkheid de eigen dienstdoende huisarts te consulteren, dan is er een informatie of communicatie probleem.
Bovendien: wanneer ik als huisarts wordt gedwongen (diensten zijn verplicht voor herrregistratie) om op een SEH te werken om daar goedkoper de patienten te zien die de SEH als 'onterecht' bestempeld heeft, dan wil ik voor die productieverhoging ook wel de bijgaande financien ontvangen. Ik ken geen ziekenhuisspecialist die voor ons dienst-tarief in de ANW wil werken. En dat terwijl de eerste lijn voor 5% van het budget toch nog steeds 95% van de zorgvragen afhandelt. Met de huidige aangekondigde bezuinigingen heb ik echter weinig hoop op verbetering van ons tarief.
Maar waar het mijns inziens echt mis gaat, is de verhouding tussen zorgvraag en
zorgaanbod. Er zijn op de middellange termijn, simpelweg onvoldoende huisartsen in Nederland (zeker in de toekomst met de huidige demografische ontwikkelingen) om
alle zelfverwijzers die naar de SEH komen te helpen. Tenzij we parttime dag-huisartsen worden en fulltime dienst-huisartsen en dat lijkt me zeer onwenselijk! Dan hol je de kern van de huisartsgeneeskunde uit, namelijk de continuiteit en integrale zorg, en devalueer je de rol van de huisarts tot het niveau van een eerste jaars A(N)IOS SEH.
Ik pleit dan ook voor kleine huisartsenposten dichtbij de patient, die fysiek gescheiden blijven van het ziekenhuis en haar SEH, en de mogelijkheid van gezonde concurrentie tussen het zorgaanbod van beide instellingen met de vrije keuze van de patient als uitgangspunt.
Niels Rossen, waarnemend huisarts