Inleiding
Het testiscarcinoom is de meest voorkomende maligne tumor bij jonge mannen in geïndustrialiseerde landen.1 De incidentie en de mortaliteit van het testiscarcinoom in Europa bedragen respectievelijk 6,3 en 0,38 gevallen per 100.000 mannen per jaar.2 Seminomen vormen ongeveer 40-50% van alle testiscarcinomen.2,3 Het ontstaan van testiscarcinomen is multifactorieel. Vermoede oorzaken zijn genetische predispositie, chemische carcinogenese, trauma en orchitis.1,4 Ook een ectopische ligging van de testis lijkt een cruciale factor in de carcinogenese,4 aangezien bij niet-scrotale testis (NST) 3 tot 10 keer zo vaak maligne tumoren voorkomen.1
NST is een van de meest voorkomende congenitale urogenitale afwijkingen bij mannen. NST is klinisch relevant vanwege de relatie met verminderde fertiliteit en het verhoogde risico op het ontstaan van een testiscarcinoom.5 De meest voorkomende indicaties voor orchidopexie zijn het vergemakkelijken van zelfonderzoek en het optimaliseren van de fertiliteitsontwikkeling. Bovendien verdient het de voorkeur om persisterende…
Artikelinformatie
De noodzaak van orchidopexie
Met verbazing lazen wij dit artikel, waarin de ziektegeschiedenis van een 36-jarige Afghaanse man met een enkelzijdige, niet-scrotale testis (NST) en een seminoom beschreven wordt.
Uit deze n=1-studie trekken de auteurs conclusies die niet zijn onderzocht. In de samenvatting staat dat tijdige diagnose en behandeling van NST essentieel zijn, gezien het verhoogde risico op het ontstaan van testiscarcinoom en infertiliteit door een ectopische ligging van de testis. Geldt deze conclusie alleen voor ectopische testis? Verder staat dat een orchidopexie op de leeftijd van 6-12 maanden moet plaatsvinden om het risico op het ontstaan van een maligniteit of infertiliteit te verlagen.
Uit de literatuur blijkt evenwel dat niet bewezen is dat vroeg opereren leidt tot verbetering van de fertiliteit of vermindering van de kans op maligne ontaarding. In tegendeel, er zijn ook aanwijzingen voor een toename van de testismaligniteiten door orchidopexie [1].
In Nederland is afgesproken dat testes die vanaf de geboorte nooit scrotaal waren te opereren vóór de leeftijd van 18 maanden. Het is echter mogelijk dat deze testes in aanleg afwijkend zijn en de oorzaak ziin van de indalingsstoornis, de hogere kans op infertiliteit en maligne ontaarding [2]. Door de testes in het scrotum te brengen kan maligniteit eerder gesignaleerd worden. Het advies is ook dat indien de operatie niet voor de leeftijd van 18 maanden is uitgevoerd, gewacht kan worden tot de puberteit om onnodige operaties te voorkomen. Bij persisterende NST in de puberteit is een operatie geïndiceerd. Waarschijnlijk is de Afghaanse patiënt niet door de JGZ gezien en is dit beleid niet gevolgd.
Uit bovenstaande wordt duidelijk dat de laatste twee leerpunten die bij het artikel genoemd worden niet bewezen en mogelijk zelfs onjuist zijn. Door de toename van testismaligniteiten en orchidopexieën is er dringend behoefte aan een evidence-based advies over NST. Met RCT’s moet nagegaan worden of operatie leidt tot minder maligniteiten en verbetering van de fertiliteit. Hierbij is het van groot belang dat ook onderzoeken die geen effect van vroege operatie laten zien gepubliceerd worden. Duidelijk is wel dat de discussie rond niet-scrotale testes nog steeds niet gesloten is. Een multidisciplinaire richtlijn is in voorbereiding.
Literatuur
[1] Swerdlow AJ, Higgins CD, Pike MC. Risk of testicular cancer in cohort of boys with cryptorchidism. BMJ. 1997;314:1507-11.
[2] HiraSing RA, van Leerdam FJM. Nog steeds onduidelijkheden over het beleid bij niet-scrotale testis: vroeg opereren versus onderbouwd afwachten. Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:243-5.
VU Medisch Centrum, EMGO-Instituut, afdeling Sociale Geneeskunde, sectie Jeugdgezondheidszorg, Amsterdam
Prof.dr. R.A. HiraSing, hoogleraar Jeugdgezondheidszorg
Dr. F.J.M. van Leerdam, gastmedewerker