Van den Berg et al. (2005:418-22) beschrijven hoe in het uiterste geval bij ernstige defecatiestoornissen bij kinderen gebruik kan worden gemaakt van antegraad spoelen via een appendicostoma. Deze aanpak lijkt bij de genoemde therapieresistente gevallen met anatomische en neuromusculaire aandoeningen een belangrijke plaats in te nemen.
Betreffende de indicatie ‘functionele obstipatie’ wordt geconcludeerd dat het resultaat minder goed is. Gesuggereerd wordt dat bij kinderen met functionele obstipatie neuromusculaire afwijkingen onvoldoende zijn uitgesloten.
Dat juist bij chronische functionele obstipatie ook deze ingrijpende behandeling tot onvoldoende resultaat leidt, is niet verwonderlijk. Het spoelen van de darm bij deze indicatie is een kortetermijnoplossing, waarbij op langere termijn de problemen voornamelijk ernstiger worden en de fixatie op somatische aandoeningen bij kind en ouders toeneemt. De motivatie van de ouders is van cruciaal belang in de aanpak bij chronische functionele obstipatie. Zij zijn begrijpelijkerwijs gefixeerd geraakt op somatische aandoeningen, en zolang deze fixatie wordt onderhouden, is hun motivatie voor gedragsmatige begeleiding minimaal. Zij verdienen bij deze ernstige problematiek een intensieve begeleiding, waarbij speciale aandacht wordt gegeven aan de manier van omgang met deze problemen door het hele gezin. De suggestie dat neuromusculaire aandoeningen mogelijk onvoldoende zijn uitgesloten bij idiopathische obstipatie is een interessante theorie voor verder onderzoek, maar voor de motivatie van de ouders is dit geen goede suggestie.
Indien bij aanvullend onderzoek de bekende anatomische en neuromusculaire aandoeningen zijn uitgesloten, zou ik willen pleiten voor een terughoudend beleid bij de somatische aanpak en juist een breder gerichte begeleiding van ouders en gezin.
Defecatiestoornissen bij kinderen: behandeld met colonspoeling via een appendicostoma
Tilburg, februari 2005,
Van den Berg et al. (2005:418-22) beschrijven hoe in het uiterste geval bij ernstige defecatiestoornissen bij kinderen gebruik kan worden gemaakt van antegraad spoelen via een appendicostoma. Deze aanpak lijkt bij de genoemde therapieresistente gevallen met anatomische en neuromusculaire aandoeningen een belangrijke plaats in te nemen.
Betreffende de indicatie ‘functionele obstipatie’ wordt geconcludeerd dat het resultaat minder goed is. Gesuggereerd wordt dat bij kinderen met functionele obstipatie neuromusculaire afwijkingen onvoldoende zijn uitgesloten.
Dat juist bij chronische functionele obstipatie ook deze ingrijpende behandeling tot onvoldoende resultaat leidt, is niet verwonderlijk. Het spoelen van de darm bij deze indicatie is een kortetermijnoplossing, waarbij op langere termijn de problemen voornamelijk ernstiger worden en de fixatie op somatische aandoeningen bij kind en ouders toeneemt. De motivatie van de ouders is van cruciaal belang in de aanpak bij chronische functionele obstipatie. Zij zijn begrijpelijkerwijs gefixeerd geraakt op somatische aandoeningen, en zolang deze fixatie wordt onderhouden, is hun motivatie voor gedragsmatige begeleiding minimaal. Zij verdienen bij deze ernstige problematiek een intensieve begeleiding, waarbij speciale aandacht wordt gegeven aan de manier van omgang met deze problemen door het hele gezin. De suggestie dat neuromusculaire aandoeningen mogelijk onvoldoende zijn uitgesloten bij idiopathische obstipatie is een interessante theorie voor verder onderzoek, maar voor de motivatie van de ouders is dit geen goede suggestie.
Indien bij aanvullend onderzoek de bekende anatomische en neuromusculaire aandoeningen zijn uitgesloten, zou ik willen pleiten voor een terughoudend beleid bij de somatische aanpak en juist een breder gerichte begeleiding van ouders en gezin.