In een brief aan de redactie stellen Van der Vliet en Oomen dat de tijd rijp is voor een prospectief onderzoek gericht op de vraag of bevolkingsonderzoek op aneurysma aortae abdominalis (AAA) op grote schaal zinvol en uitvoerbaar is. Zij schrijven er niet bij hoe dat onderzoek eruit gaat zien. Dat is jammer, want nu kunnen wij niet meedenken. Voor mij is de vraag of de tijd niet eerder rijp is om de ‘case finding’ door de huisarts beter te onderbouwen. Zie de discussie in de door Van der Vliet en Oomen genoemde literatuur: de huisarts (Stoffers) heeft nog vele kanttekeningen,1 maar de chirurg (Van Vroonhoven) wil aan de slag.2 Een verlangen naar betere verwijzing door de huisarts wordt ook geuit door de onderzoekers van het Erasmus Rotterdam Gezondheid en Ouderen (ERGO)-onderzoek (één van de door Van der Vliet en Oomen genoemde onderzoeken), die een voorlopig verslag deden over de prevalentie van het AAA (Congres van de Vereniging voor Epidemiologie; 19e WEON-congres, 1993).3 Zij stellen dat nader onderzoek naar de determinanten van het AAA duidelijkheid zal moeten geven over het risicoprofiel van patiënten met een AAA, zodat meer gerichte verwijzing door de huisarts voor het maken van een abdominale echo mogelijk moet zijn dan op grond van leeftijd alleen. Dat wil dus zeggen: case finding. Is de tijd niet rijp om allereerst te bezien hoe deze case finding en gerichte verwijzing van risicogroepen plaats kan vinden?
Vroonhoven ThJMV van. Screening op aneurysma aortae abdominalis. [LITREF JAARGANG="1989" PAGINA="1061-2"]Ned Tijdschr Geneeskd 1989; 133: 1061-2.[/LITREF]
Pleumeekers HJCM, Hoes AW, Does E van der, Grobbee DE. Leeftijds- en geslachtsspecifieke prevalentie van het aneurysma aortae abdominalis: het ERGO onderzoek. Tijdschrift voor Sociale Gezondheidszorg 1993; 71: 45 (middenkatern).
Het aneurysma aortae abdominalis: screening en behandeling
Tilburg, juni 1993,
In een brief aan de redactie stellen Van der Vliet en Oomen dat de tijd rijp is voor een prospectief onderzoek gericht op de vraag of bevolkingsonderzoek op aneurysma aortae abdominalis (AAA) op grote schaal zinvol en uitvoerbaar is. Zij schrijven er niet bij hoe dat onderzoek eruit gaat zien. Dat is jammer, want nu kunnen wij niet meedenken. Voor mij is de vraag of de tijd niet eerder rijp is om de ‘case finding’ door de huisarts beter te onderbouwen. Zie de discussie in de door Van der Vliet en Oomen genoemde literatuur: de huisarts (Stoffers) heeft nog vele kanttekeningen,1 maar de chirurg (Van Vroonhoven) wil aan de slag.2 Een verlangen naar betere verwijzing door de huisarts wordt ook geuit door de onderzoekers van het Erasmus Rotterdam Gezondheid en Ouderen (ERGO)-onderzoek (één van de door Van der Vliet en Oomen genoemde onderzoeken), die een voorlopig verslag deden over de prevalentie van het AAA (Congres van de Vereniging voor Epidemiologie; 19e WEON-congres, 1993).3 Zij stellen dat nader onderzoek naar de determinanten van het AAA duidelijkheid zal moeten geven over het risicoprofiel van patiënten met een AAA, zodat meer gerichte verwijzing door de huisarts voor het maken van een abdominale echo mogelijk moet zijn dan op grond van leeftijd alleen. Dat wil dus zeggen: case finding. Is de tijd niet rijp om allereerst te bezien hoe deze case finding en gerichte verwijzing van risicogroepen plaats kan vinden?
Stoffers HEJH. Screening op aneurysma aortae abdominalis (Ingezonden). [LITREF VOLGNR="02" JAARGANG="1989" PAGINA="1521-2"]Ned Tijdschr Geneeskd 1989; 133: 1521-2.[/LITREF]
Vroonhoven ThJMV van. Screening op aneurysma aortae abdominalis. [LITREF JAARGANG="1989" PAGINA="1061-2"]Ned Tijdschr Geneeskd 1989; 133: 1061-2.[/LITREF]
Pleumeekers HJCM, Hoes AW, Does E van der, Grobbee DE. Leeftijds- en geslachtsspecifieke prevalentie van het aneurysma aortae abdominalis: het ERGO onderzoek. Tijdschrift voor Sociale Gezondheidszorg 1993; 71: 45 (middenkatern).