Het testen op HIV-infectie in de cardiologie

F.L.
Meijler

Utrecht, december 1988,

Het commentaar van mw.Breeuwsma behoeft eigenlijk geen onderschrift dan als blijk van waardering voor de wijze waarop zij zich als studente met een dergelijk belangrijk medisch en maatschappelijk probleem bezighoudt. Het is inderdaad de hoogste tijd dat de ziekte AIDS uit de politieke en juridische taboesfeer wordt gehaald en niet anders wordt benaderd dan iedere andere infectieziekte, waarvoor geen genezing voorhanden was of is. De wellicht geringe besmettingskans voor artsen, verpleegkundigen en anderen, de vooral seksuele overdraagbaarheid, de seksuele geaardheid of andere ‘zonden’ van de grootste ‘risicodragers dienen een zakelijk medische aanpak van deze zeer ernstige ziekte niet in de weg te staan. Naast de maatregelen die mw.Breeuwsma voorstelt, blijf ik pleiten voor het testen van alle patiënten die in een ziekenhuis worden opgenomen, op dezelfde wijze als waarop vroeger een Mantoux werd gezet of een Wassermanreactie bepaald.

F.L. Meijler