Uiteraard hoort de bacteriële artritis thuis in de differentiaaldiagnostiek van de reumatoloog. In hoeverre echter de bacteriële artritis door een reumatoloog in een caput selectum behandeld dient te worden, is dubieus, daar het geen reumatologisch ziektebeeld betreft en interessant voor zover het de redactie aangaat.
De opmerking dat een infectieuze artritis in de heup bijna uitsluitend bij kunstgewrichten zou voorkomen, is enigszins misleidend, aangezien dit ziektebeeld niet zo zeldzaam is als wordt gepretendeerd. De chirurgische drainage van een infectieuze artritis wordt nogal simpel afgedaan, ondanks de diverse mogelijkheden. Het verwijderen van de drain reeds na 2 dagen in verband met de door collega Van Soesbergen gevreesde bijkomende infectie is een gedachte die orthopeden en chirurgen nogal eens anders hanteren. De af en toe noodzakelijke synoviëctomie ontbreekt. Het gesuggereerde altijd verwijderen van een prothese bij een ontsteking (bedoeld wordt waarschijnlijk infectie) is zeker niet altijd nodig. De behandeling van infectie van een kunstgewricht kent meerdere mogelijkheden. Het onderzoek van collega Walenkamp inzake de gentamicineparels is aanzienlijk gedifferentieerder dan de conclusie van collega Van Soesbergen dat in 2 weken met een snoertje kralen de infectie is opgelost. Het nog ernstiger ziektebeeld van de infectieuze artritis bij het kind krijgt behoudens dan in de literatuurlijst jammer genoeg geen aandacht. De door collega Van Soesbergen gememoreerde onderzoeken in het proefschrift van collega Deutman (1976) zijn de laatste jaren nog meer uitgediept.
Samenvattend meen ik dat een zo belangrijk onderwerp als de infectieuze artritis een bredere en diepere uitleg verdient dan in het artikel van collega Van Soesbergen wordt gegeven. Het inschakelen van onder meer een orthopedisch chirurg als co-auteur had het begrip rondom dit ernstige ziektebeeld kunnen vergroten. Dan had tevens de conclusie van het artikel van collega Van Soesbergen een andere waarde gekregen.
Bacteriële artritis
Heerenveen, november 1987,
Uiteraard hoort de bacteriële artritis thuis in de differentiaaldiagnostiek van de reumatoloog. In hoeverre echter de bacteriële artritis door een reumatoloog in een caput selectum behandeld dient te worden, is dubieus, daar het geen reumatologisch ziektebeeld betreft en interessant voor zover het de redactie aangaat.
De opmerking dat een infectieuze artritis in de heup bijna uitsluitend bij kunstgewrichten zou voorkomen, is enigszins misleidend, aangezien dit ziektebeeld niet zo zeldzaam is als wordt gepretendeerd. De chirurgische drainage van een infectieuze artritis wordt nogal simpel afgedaan, ondanks de diverse mogelijkheden. Het verwijderen van de drain reeds na 2 dagen in verband met de door collega Van Soesbergen gevreesde bijkomende infectie is een gedachte die orthopeden en chirurgen nogal eens anders hanteren. De af en toe noodzakelijke synoviëctomie ontbreekt. Het gesuggereerde altijd verwijderen van een prothese bij een ontsteking (bedoeld wordt waarschijnlijk infectie) is zeker niet altijd nodig. De behandeling van infectie van een kunstgewricht kent meerdere mogelijkheden. Het onderzoek van collega Walenkamp inzake de gentamicineparels is aanzienlijk gedifferentieerder dan de conclusie van collega Van Soesbergen dat in 2 weken met een snoertje kralen de infectie is opgelost. Het nog ernstiger ziektebeeld van de infectieuze artritis bij het kind krijgt behoudens dan in de literatuurlijst jammer genoeg geen aandacht. De door collega Van Soesbergen gememoreerde onderzoeken in het proefschrift van collega Deutman (1976) zijn de laatste jaren nog meer uitgediept.
Samenvattend meen ik dat een zo belangrijk onderwerp als de infectieuze artritis een bredere en diepere uitleg verdient dan in het artikel van collega Van Soesbergen wordt gegeven. Het inschakelen van onder meer een orthopedisch chirurg als co-auteur had het begrip rondom dit ernstige ziektebeeld kunnen vergroten. Dan had tevens de conclusie van het artikel van collega Van Soesbergen een andere waarde gekregen.