Samenvatting
Doel
Identificatie van factoren die de kans op een succesvolle uitwendige versie van kinderen in stuitligging beïnvloeden, en evaluatie van het effect dat poliklinische, geprotocolleerde, uitwendige versie heeft op de wijze van bevallen.
Opzet
Retrospectieve analyse.
Methode
In 2003 werd een protocol voor uitwendige versie ontwikkeld op de polikliniek Verloskunde van het Catharina-ziekenhuis te Eindhoven; dit werd getoetst in een ‘versiespreekuur’. Van alle zwangeren bij wie in de periode januari 2004-juni 2006 tijdens dit spreekuur een poging tot uitwendige versie was uitgevoerd, werden obstetrische kenmerken en de partus geanalyseerd. Van de versies werd 85 uitgevoerd door dezelfde 2 personen (1 verloskundige en 1 gynaecoloog), volgens het protocol.
Resultaten
Uitwendige versie bleek succesvol bij 96 van de 209 zwangeren (46). Bij 1 zwangere moest na de versie een spoedsectio worden verricht wegens een partiële abruptio placentae. Nullipariteit, onvolkomen stuitligging en een laag geboortegewicht van de baby hingen in deze studie samen met een kleinere kans op een succesvolle versie. In de groep waarin de versie succesvol was, was het percentage geboorten via sectio caesarea aanmerkelijk lager (9 versus 83; oddsratio: 0,21; 95-BI: 0,09-0,51).
Conclusie
Uitwendige versie die volgens een standaardprotocol werd uitgevoerd door een vast team, bestaande uit een verloskundige en een gynaecoloog, bleek effectief te zijn: door uitwendige versie nam het aantal aterme stuitliggingen af en daarmee het percentage sectio’s. Dit kan leiden tot een aanzienlijke gezondheidswinst voor de moeder en een belangrijke kostenbesparing voor de gezondheidszorg in Nederland.
Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:1323-8
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
(Geen onderwerp)
Amsterdam, juni 2008,
In het artikel van Kuppens et al. worden de resultaten beschreven van een onderzoek naar geprotocolleerde uitwendige versie wegens stuitligging en het effect op het aantal keizersneden (2008:1323-8). De ingreep bleek effectief te zijn in die zin dat het aantal aterme stuitliggingen afnam en dat in de groep waarin de versie succesvol was, het percentage geboorten via een sectio caesarea aanmerkelijk lager was (9 versus 83%). Van de totale groep zwangeren onderging 49% een sectio caesarea, van wie 10% een secundaire sectio; er was 1 spoedsectio in verband met een partiële abruptio placentae. Een belangrijk aspect wordt in het artikel niet vermeld. Het primaire doel van een zwangerschap is voor aanstaande ouders het krijgen van een gezond kind. Helaas kan uit de gegeven onderzoeksresultaten niet opgemaakt worden of dit doel bereikt is. Het artikel zou nog aan waarde winnen als de auteurs dit aspect nader zouden toelichten door de postnatale gegevens van de kinderen uit hun onderzoek te beschrijven.
(Geen onderwerp)
Eindhoven, augustus 2008,
De postnatale conditie, afgemeten aan de apgarscores, was goed: 206 kinderen hadden 5 min na de geboorte een score hoger dan 7 en bij 3 kinderen was de score 7. Van de kinderen die in het ziekenhuis geboren werden, is ook het zuur-basenevenwicht in de navelstrengvaten bekend; geen van deze kinderen had een pH in de navelstrengarterie lager dan 7,10. Ook het kind dat geboren werd middels een spoedsectio wegens een partiële abruptio placentae als gevolg van de versie was in een goede conditie: 1 en 5 min na de partus was de apgarscore 9. Externe versie lijkt dus geen nadelige effecten te hebben op de neonatale conditie, hoewel de bevindingen met enige voorzichtigheid moeten worden geïnterpreteerd vanwege het relatief kleine aantal kinderen in het onderzoek. Gegevens over de langere termijn zijn niet voorhanden daar deze studie hier niet op gericht was.