Samenvatting
- De waarde en betrouwbaarheid van het lichamelijk onderzoek van de milt werden met literatuuronderzoek nagegaan. Beeldvormend onderzoek (echografie of scintigrafie) vormde de gouden standaard, waartegen de fysische diagnostiek werd afgezet.
- Lichamelijk onderzoek blijkt weinig sensitief, maar redelijk specifiek te zijn.
- De reproduceerbaarheid tussen verschillende onderzoekers is niet groot.
- Palpatie is in het algemeen gevoeliger en specifieker dan percussie.
- De combinatie van percussie en palpatie heeft een grote specificiteit (circa 90) en beide technieken moeten dan ook samen gebruikt worden. De sensitiviteit is veel geringer, maar deze is sterk afhankelijk van de mate van vergroting van de milt en de dikte van de patiënt.
(Geen onderwerp)
Den Haag, februari 2000,
Als aanvulling op het nuttige en leerzame artikel van Godfried en Briët (2000:216-9) wil ik opmerken dat de milt (en lever) ook goed gepalpeerd kunnen worden bij de dwars op de onderzoektafel zittende patiënt. Men vraagt patiënt de rug te rechten, palpeert achter patiënt staand onder de ribbenbogen met beide (warme) handen - vraagt patiënt diep in te ademen, daarna de handen op de knieën te leggen en zo diep mogelijk uit te ademen, en zich te ontspannen. Men kan deze handgreep op zichzelf oefenen. Bij patiënten met een dikke vetlaag en een matige trainingstoestand lukt deze methode niet erg.
(Geen onderwerp)
Amsterdam, februari 2000,
Wij danken collega Van Meurs voor zijn interessante aanvulling op ons artikel. Deze onderzoeksmethode zijn wij nog niet tegengekomen.