De invloed van de formulering van informatie over bijwerkingen op interpretaties door patiënten en op gemelde bijwerkingen

Onderzoek
H. Pander Maat
R. Klaassen
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1996;140:424-7
Abstract

Samenvatting

Doel

Nagaan of (niet-inhoudelijke) veranderingen in de informatie over bijwerkingen in een patiëntenbijsluiter gevolgen hebben voor het interpreteren en onthouden van deze informatie door patiënten en voor het aantal gerapporteerde bijwerkingen.

Opzet

Gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek.

Plaats

Utrecht.

Methode

In een veldexperiment werden, behalve de originele versie van de bijsluiter van diclofenac, gerandomiseerd ook twee alternatieve versies getest bij respectievelijk 33, 30 en 34 patiënten. In versie 2 werden lagere frequentieaanduidingen bij de bijwerkingen gebruikt (bijvoorbeeld: ‘soms’ werd vervangen door ‘zelden’), en in versie 3 werd een korte inleiding toegevoegd met algemene informatie over bijwerkingen.

Resultaten

De schattingen door patiënten van bijwerkingsfrequenties liepen enorm uiteen. Ook lage en verlaagde frequentieaanduidingen werden nog met te hoge frequenties geassocieerd. De versie met lagere frequentieaanduidingen verlaagde niet alleen de frequentieschattingen, maar zorgde er ook voor dat minder bijwerkingen uit de tekst onthouden werden en dat minder bijwerkingen uit de tekst werden gerapporteerd als feitelijke klacht. De inleiding had als enig effect dat frequenties van de bijwerkingen lager geschat werden.

Conclusie

Informatie over bijwerkingen met een hoger opgegeven frequentie wordt aandachtiger gelezen. Een discussie is wenselijk over de voor- en nadelen van getalsmatige frequentieaanduidingen of eventueel aanduidingen van frequentie-intervallen.

Auteursinformatie

Universiteit Utrecht, Instituut Nederlands, Trans 10, 3512 JK Utrecht.

Dr.H.Pander Maat, neerlandicus.

Universiteit Twente, afd. Toegepaste Taalkunde, Enschede.

R.Klaassen, assistent in opleiding.

Contact dr.H.Pander Maat

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

Utrecht, maart 1996,

In hun artikel rapporteren Pander Maat en Klaassen over hun onderzoek naar de formulering en interpretatie van bijwerkingsfrequenties zoals vermeld in bijsluiters van geneesmiddelen (1996;424-7). De auteurs concluderen onder andere dat een discussie wenselijk is aangaande de voor- en nadelen van getalsmatige frequentieaanduidingen.

In diverse onderzoeken is aangetoond dat semi-kwantitatieve termen zoals ‘altijd’, ‘frequent’ en ‘zelden’ met een getalsmatige waarde kunnen worden geïdentificeerd. Wij wezen reeds op een verschuiving van zo'n 10% bij het Nederlandse onderzoek betreffende interpretatie versus het Angelsaksische. Bijvoorbeeld: ‘almost never’ bij Kong et al. is gemiddeld 2%,1 maar ‘bijna nooit’ bij Eekhof et al. is 12%.2 Destijds merkten wij in dit verband op dat zuivere communicatie een correcte interpretatie van semi-kwantitatieve expressies vereist.3

De auteurs analyseerden de criteria van de stichting Health Base, dat wil zeggen de aanduidingen ‘zelden’, ‘soms’ en ‘regelmatig’. De term ‘regelmatig’ levert een probleem op, omdat de interpretatie enerzijds verwijst naar > 10% (in de tekst van de apothekers), terwijl anderzijds in een vooronderzoek een gemiddelde van 65,5% (SD 22,0) werd gevonden bij interpretatie door de patiënten. De basis van het probleem wortelt stellig in het feit dat de aanduiding ‘regelmatig’ geen frequentie weergeeft. Van Dale noemt in een voorbeeld ‘regelmatig ter kerke gaan’. Uit de kliniek kennen wij de omschrijving ‘een regelmatige hartslag’, waarmee wij aangeven dat er geen sprake is van een aritmie; maar over het aanwezig zijn van een bradycardie dan wel een tachycardie wordt daarmee geen wezenlijke uitspraak gedaan.

Wij concluderen op taalkundige gronden dat de term ‘regelmatig’ niet thuishoort in het rijtje ‘soms, zelden, zeer zelden’. Deze constatering verklaart dat de lezer zich (terecht) geen voorstelling kan maken van de ‘frequentie-inhoud’ van de term ‘regelmatig’. De discussie over interpretatie is daarmee gereduceerd tot het streven naar een correct hanteren van de taal. Derhalve dient het bezigen van de betreffende term als indicator voor frequentie in bijsluiters en ook elders te worden ontraden.

P.L.M. Kerkhof
J.J. Duivenvoorden
A.A. Stokhof
Literatuur
  1. Kong AM, Barnett GO, Mosteller F, Youtz C. How medical professionals evaluate expressions of probability. N Engl J Med 1986; 315:740-4.

  2. Eekhof JAH, Mol SSL, Pielage JC. Is doorgaans vaker dan dikwijls; of hoe vaak is soms? [LITREF JAARGANG="1992" PAGINA="41-2"]Ned Tijdschr Geneeskd 1992;136:41-2.[/LITREF]

  3. Kerkhof PLM. Woordenboek der geneeskunde N/E & E/N. Houten: Bohn Stafleu Van Loghum, 1993.