Fatale waterpokkeninfectie bij een pasgeborene

Rotterdam, juni 1994,

Met belangstelling lazen wij de casuïstische mededeling van Hoogeveen et al. (1994;1286-7). De auteurs stellen terecht dat een (aanstaande) moeder met waterpokken binnen de tijdsperiode van 5 dagen voor tot 2 dagen na de partus naar een ziekenhuis moet worden verwezen voor therapie voor haar en (of) haar kind. Dat varicella zoster-immuunglobuline (i.m.) moet worden toegediend, is eveneens duidelijk. Wij hebben echter enige moeite met het toedienen van aciclovir aan de pasgeborene nádat er waterpokkenafwijkingen bij de pasgeborene ontstaan.

De auteurs geven in hun mededeling al duidelijk aan dat Haddad et al. pleiten voor het geven van aciclovir gedurende 5 achtereenvolgende dagen post partum, zonder dat ziekteverschijnselen bij het kind aanwezig hoeven te zijn.1 Haddad et al. en Greffe et al. willen zelfs het kind al in utero behandelen.12 Daarnaast beschrijven Sills et al. 3 kinderen bij wie met de combinatie varicella zoster-immuunglobuline en aciclovir direct post partum een gunstig beloop van de varicella-infectie werd gezien.3 Zij vinden dan ook dat de combinatie varicella zosterimmuunglobuline en aciclovir direct na de geboorte bij deze groep patiënten de optimale therapeutische strategie is.

Waarom hebben de auteurs besloten toch te adviseren alleen aciclovir toe te dienen indien er waterpokkenafwijkingen bij de pasgeborene ontstaan? Alleen de onzekerheid over de lange-termijneffecten van aciclovir bij pasgeborenen lijkt ons wat summier.

Groningen, juli 1994,

Wij stellen de reactie van Van den Anker et al. zeer op prijs. Het blijft controversieel of aciclovir moet worden voorgeschreven als profylactische behandeling van de pasgeborene na een perinataal varicella zoster-contact naast de varicella zoster-immuunglobulinen. In de publikaties waarnaar Van den Anker et al. verwijzen zijn de adviezen gebaseerd op individuele gevallen. Door het gebrek aan gecontroleerde onderzoeken hebben autoriteiten terzake zich niet bij deze mening aangesloten en adviseren zij nog steeds immuunglobulinen en een nauwkeurige klinische observatie. Aciclovir wordt voorbehouden aan kinderen met symptomen.12 Tot er meer gegevens worden gepubliceerd over de meerwaarde van aciclovir bij deze patiënten is er veel voor te zeggen deze richtlijnen te volgen.