Zie ook het artikel op bl. 1490.
Dames en Heren,
Patiënt A, een 12-jarige jongen, verschijnt op de afdeling Eeste Hulp omdat bij hem een appendicitis acuta wordt vermoed. Tot nu toe was hij altijd gezond geweest. 's Middags klaagde hij plotseling over pijn rechts onder in de buik en hij braakte enkele malen. Bij binnenkomst maakte hij geen zieke indruk, maar hij had zichtbaar pijn. De lichaamstemperatuur was niet verhoogd. Bij onderzoek bleek dat de buik niet was opgezet; er werd normale peristaltiek gehoord. Rechts onder in de buik werd drukpijn aangegeven. Er was geen défense musculaire en abnormale weerstanden werden niet gevoeld.
Het kostte enige moeite hem te overreden zijn broek wat verder te laten zakken voor het verrichten van een rectaal toucher. Hierbij viel een sterk gezwollen en zeer pijnlijke rechter scrotumhelft op. De diagnose werd gesteld op een torsio testis. Bij operatie werd dit bevestigd. Na…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
(Geen onderwerp)
Zoetermeer, augustus 1987,
Met belangstelling heb ik de klinische les van prof.dr.Festen gelezen (1987;1465-6). Toch wil ik graag één kanttekening plaatsen. Hij schrijft dat bij de klassieke torsio testis zonder onnodige vertraging exploratie dient te geschieden. Hij noemt hierbij niet dat de huisarts of specialist in het acute stadium de torsio, door terugdraaien van de testikel (in de goede richting), kan opheffen. Hierdoor worden een acute opname en operatie voorkomen. Natuurlijk dient dan in de periode erna orchidopexie te volgen.
(Geen onderwerp)
Nijmegen, september 1987,
Graag wil ik collega Luyendijk bedanken voor zijn aanvulling. Het was mij bekend dat in veel handboeken de mogelijkheid wordt geopperd in het acute stadium de torsio testis manueel terug te draaien, maar ik heb daarmee zelf geen ervaring. Ik heb ook nooit de behoefte gevoeld, omdat het scrotum bij kinderen met een torsio testis extreem pijnlijk is, en ik ook niet goed zou weten in welke richting ik de detorsie zou moeten uitvoeren, en er dan bovendien, vooral wanneer er al veel oedeem gevormd is, toch onzekerheid blijft bestaan of deze detorsie inderdaad heeft plaatsgevonden. Of een dergelijke detorsie bij volwassen patiënten goed is uit te voeren, kan ik gezien mijn ervaring niet beoordelen.
Uiteraard zou een manuele detorsie voordelen hebben omdat daarmee sneller de strangulatie wordt opgeheven, mits daarbij ook voldoende zekerheid bestaat dat de detorsie inderdaad heeft plaatsgevonden en er geen onnodige vertraging plaatsvindt.