Luieruitslag, één van de meest voorkomende aandoeningen bij zuigelingen,1 ontstaat onder invloed van allerlei exogene en endogene factoren. Al naar gelang de combinatie ervan varieert het klinische beeld. Het begrip luieruitslag zegt dan ook meer over de plaats van de uitslag dan over de morfologie of de oorzaak. De ouders voelen zich vaak schuldig en denken dat de nates van het kind door hun toedoen een vurige gloed hebben aangenomen. Hoewel een goede verzorging van de luierstreek belangrijk is ter voorkoming van luieruitslag, spelen vele andere, exogene en endogene, factoren eveneens een rol.
Huidziekten die berusten op erfelijke aanleg, bijvoorbeeld seborroïsch of atopisch eczeem en psoriasis, kunnen de huidbarrière zodanig veranderen dat de huid gevoeliger wordt voor de exogene factoren die thans worden beschreven.2
Exogene factoren
In de luierstreek heerst een warm en vochtig klimaat, zeker als er een plastic afsluiting is.
– Maceratie ontstaat doordat hydratie optreedt…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
(Geen onderwerp)
Amsterdam, maart 1987,
Als aanvulling op het artikel van collegae Winterberg en Sillevis Smitt (1987;195-8), wil ik graag wijzen op de oude, veelvuldig beproefde en doeltreffende methode ter behandeling en voorkoming van luierdermatitis: poederen met maïzenapoeder. Dit is goedkoper en heeft in mijn ervaring veelal meer succes dan zinkoxidesmeersels ter behandeling van matig ernstige, recidiverende luieruitslag; is bovendien vaak reeds in de keukenuitrusting aanwezig voor andere doeleinden.
(Geen onderwerp)
Amsterdam, maart 1987,
Gaarne willen wij collega Van Leeuwen bedanken voor haar reactie op ons artikel. In de strijd tegen luierdermatitis zijn en worden vele huismiddelen gebruikt (o.a. eiwit, vitamine A/D-druppels). De wetenschappelijke onderbouwing van deze behandelingen ontbreekt veelal. Hiermee is overigens niet gezegd dat ze onwerkzaam zouden zijn. Het gebruik van maïzenapoeder lijkt minder geschikt voor de behandeling van luieruitslag, aangezien dit zetmeelprodukt de groei van microorganismen (Candida albicans) zou kunnen bevorderen.