Vooral onder jonge kinderen neemt schermgebruik razendsnel toe. Hoe schadelijk is dit en wat kunnen we eraan doen?
Beeldschermen zijn niet meer weg te denken uit de maatschappij. De toename van schermgebruik onder kinderen baart ouders en deskundigen zorgen. Met regelmaat verschijnen er verhalen in de media over kinderen met ontwikkelingsproblemen, toegeschreven aan overmatig schermgebruik . Oogartsen sloegen alarm wegens een toename van bijziendheid onder kinderen. En het boek ‘Generatie angststoornis’, waarin de Amerikaanse psycholoog Jonathan Haidt sociale media en smartphones aanwijst als oorzaak van de mentale-gezondheidscrisis onder jongeren, werd een wereldwijde bestseller.
Dat roept de vraag op hoe schadelijk schermgebruik nu eigenlijk is. Hoe verhoudt dat zich tot de voordelen ervan? En wat is de rol…
Het ZIT niet goed met de jeugd
De cartoon is het belangrijkste onderdeel van dit artikel!
Nadat ook ons geneeskundig apparaat al in de jaren 60 vergat te waarschuwen voor het almaar meer voor de televisie gaan zitten (hangen) van jong en oud , maar ook rijk en arm, en de kracht van de lichamelijke opvoeding bij het opgroeiend kind niet meer tot haar domein rekende, moesten we kennelijk wachten tot de verslavende (en verwoestende) invloed van games en social media, die de gezondheid van de jeugd op alle fronten ging bedreigen om ook de groeiprocessen van ons lichaam weer eens te bekijken. Ons houdings- en bewegingsapparaat is echter al die tijd al in kwaliteit enorm achteruitgegaan, omdat we alle research, biomechanische kennis, ergonomische kennis rond het ontwikkelen van een gezonde anatomie door het kind (o.a. de lichaamshouding) en goed opgebouwde motoriek , die in de 18e en 19e eeuw in Europa werd opgebouwd, hier niet meer konden of wilden lezen. Alle opgebouwde wetenschap over gezond zijn en gezond worden en blijven was vooral uit het Duits in onze geneeskunde (Gezondheids- of Hygieneleer) en opvoedkunde (gymnastiek!) terechtgekomen. De wereldoorlogen zorgden voor het "Ausradieren" van die natuurfilosofische juiste benaderingen , ook ooit bij ons door die Gezondheidsleer goed geïmplementeerd. Een gezonde houding op 18-jarige leeftijd beschermt de mens voor onnodige pijn en ellende, gemis aan algemene gezondheid en geluk. Al lang daarvoor beschermt het tegen blessures. In het artikel komen de grootste Socio-economic Burdens ook in ons volk , de artrose en de rugklachten (RIVM, The Lancet) niet aan bod. Die moeten in deze bijna exponentiele stijging (VTV RIVM) toch ergens vandaan komen? We gingen de Amerikaanse leefstijl "overnemen" van een volk in een land, waar het altijd over geld, individualisme en "hang naar tech" ging, en nu helemaal gaat. Dus we namen alle gezondheidsproblemen, die deze leefstijl ( "mag zelf weten wat ik met mijn lichaam doe") dus ongemerkt over.
In de opsomming in dit artikel van wat er allemaal mis gaat met het kind, wordt alleen een studie uit Singapore aangehaald, waar arm, nek en schouderklachten worden gemeld.
Maar in die vergeten en genegeerde kennis (uit de orthopedie) werden de directe en indirecte gevolgen van het te vroeg gaan zitten als baby en peuter en het te lang en meestal verkeerd (ingezakt, onderuitgezakt) zitten van het opgroeiende kind al heel duidelijk in onderzoek aan de vroege rugproblemen als scoliose, kyfose, sponylolisthesis e.d. gekoppeld ( Belastungsabhangige Wirbelsaeule Deformitaeten) waar dierexperimenten en intradiscale drukmetingen (Nachemson) de enorme druk die tussenwervelschijven bij zitten oplopen aantoonden. Die kunnen daar niet tegen.
Bij het Generation-R onderzoek (ErasmusMC) is bij 550 9-jarige kinderen onder de MRI gelegd naast veel andere afwijkingen in 73% op een of meer niveaus een "bulging disc" aangetoond. Nul etiologische uitleg of biomechanische kennis. Finse cohortstudie toonde bij follow-up van 18 jarigen onder de MRI (met zo'n 40% ingezakte disci) dat deze groep op 32 jarige leeftijd l in 72% chronische rugklachten bleek te hebben. Quo vadis puer sedens? De cartoon geeft het antwoord.