Mag een behandelend arts vragen van een bedrijfs- of verzekeringsarts beantwoorden?

2 telefoonschermen met opnemen en ophangen erop
A.C. (Aart) Hendriks
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2023;167:D7015
Abstract

Behandelend artsen krijgen met enige regelmaat vragen van bedrijfs- en verzekeringsartsen over de gezondheid van hun patiënten. De vragen van de bedrijfsarts, verbonden aan een werkgever, hebben betrekking op het begeleiden en re-integreren van een wegens ziekte verzuimende werknemer. De verzekeringsarts, verbonden aan het UWV, adviseert over de arbeidsmogelijkheden en -beperkingen bij een patiënt die al geruime tijd arbeidsongeschiktheid is of die geen werkgever heeft.

De vragen van de bedrijfs- en verzekeringsarts aan de behandelend arts moeten vergezeld gaan van een toestemmingsverklaring ondertekend door de patiënt. Voor het beantwoorden van de vragen ontvangen de behandelend artsen een onkostenvergoeding. Toch twijfelen veel behandeld artsen of ze die vragen mogen beantwoorden. Hoe luidt op die vraag het antwoord? En wat als de behandelend arts besluit de vragen niet te beantwoorden?

De taak van bedrijfs- en verzekeringsartsen

Bedrijfs- en verzekeringsartsen adviseren over de mogelijkheden van een patiënt om het werk, al dan niet…

Auteursinformatie

Universiteit Leiden, Faculteit der Rechtsgeleerdheid, dept. Publiekrecht, Leiden: prof. mr. dr. A.C. Hendriks, jurist.

Contact A.C. Hendriks (A.C.Hendriks@law.leidenuniv.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.

Auteur Belangenverstrengeling
A.C. (Aart) Hendriks ICMJE-formulier
Dit artikel is gepubliceerd in het dossier
Praktische tips
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

Steve
Tjon Tjauw Liem

Prijzenswaardig dat  dit onderwerp breed onder de aandacht wordt gebracht. Niet alleen bedrijfs-en verzekeringsartsen kunnen  vragen stellen aan een behandelaar, maar ook andere artsen; een forensisch arts of  een jeugdarts die op verzoek van een school of leerplicht ambtenaar een  vraag stelt aan een behandelend arts als er sprake is van langdurig schoolverzuim . Het   is onvoldoende bekend bij behandelaars  wanneer zij aan deze informatie vraag mogen voldoen en zij weten vaak ook niet dat ze administratieve kosten in rekening kunnen brengen. Menig (behandelend)  arts is  terughoudend dan wel “bang” geworden de privacy van patiënten te schenden sinds de invoering van de AVG.  Zo heeft u als aanbeveling geen verwijs- of ontslagbrief door te sturen, omdat een dergelijke brief meer informatie bevat dan waar de bedrijfs-verzekeringsarts om gevraagd heeft.
Ik verkeer in het ongewisse wat u met verwijsbrief bedoelt. Doorgaans bevat een verwijsbrief nog niet de  resultaten van het aanvullend onderzoek. c.q. diagnose van de patiënt.   De  praktijk is  dat behandelend artsen een ontslag of een brief na het bezoek van de patiënt aan de polikliniek doorstuurt.  Ja; in een dergelijke brief kan veel meer informatie staan dan   nodig is om een oordeel te vormen over een bepaalde vraag(stelling).  Maar wat is het probleem ? De patiënt had toch ingestemd met deze gegevensuitwisseling?  Sommige behandelaren  verstrekken een afschrift van een dergelijke brief aan de patiënt; of de persoon kan een deel van het medisch dossier downloaden en aan de aanvrager overhandigen. En in pragmatische zin: Zal de behandelaar na een dergelijke vraag een aparte brief  gaan opstellen terwijl er al een “ontslagbrief” klaar ligt? Goed rapporteren vergt tijd.  Het tarief volgens de NZA voor 2023 bedraagt maximaal € 36,29 .Voor huisartsen € 16,92 per 5 minuten . Ze zullen  er niet snel toe geneigd zijn. Menig behandelaar stuurt een “ontslagbrief” op zonder een rekening voor de  administratieve kosten. Gratis werken lijkt mij ook niet de bedoeling.
U noemde het expliciet: het niet overleggen van informatie aan de aanvrager benadeelt  de patiënt.  Er is  een ander nadeel: De arts die een oordeel moet vormen of een patiënt  voor een bepaalde voorziening in aanmerking komt en op basis van onvolledige of onjuiste gegevens  onterecht de voorziening toekent,  jaagt de maatschappij op onnodige kosten.

Steve Tjon Tjauw Liem, arts Maatschappij en Gezondheid