Met belangstelling heb ik kennis genomen van bovengenoemde vraag in de rubriek Vraag en antwoord (1989; 951). Het antwoord hierop behoeft mijns inziens enige aanvulling en nuancering. Gesteld wordt dat de huidige normen, gebaseerd op de mate van voorkomen van thermotolerante bacteriën van de coligroep (TC), een vrij betrouwbare indicatie geven van de microbiologische gezondheidsrisico's in recreatiewater. Dit is slechts ten dele waar. Ten eerste geeft het aantal TC slechts een indruk van de fecale verontreiniging van water, terwijl bepaalde pathogene micro-organismen langs geheel andere weg in het water terecht kunnen komen. Deze situatie is vooral relevant voor zoet water en minder voor zout water.
Belangrijk zijn in dit opzicht Leptospira-soorten via rattenurine, ziekte van Weil, schistosomen met een levenscyclus via watervogels en slakken (dermatitis) en vrij levende amoeben die zich vooral in warm water vermeerderen (meningitis, encefalitis). Ten tweede is de resistentie van TC in het milieu betrekkelijk gering…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties