Inleiding
Gedurende de laatste jaren doet zich een opvallende en tevens verontrustende ontwikkeling voor in het gebruik van plasma voor transfusie. Terwijl het verbruik van vol bloed sterk is afgenomen en het aantal rode-bloedcelconcentraten dat wordt getransfundeerd min of meer is gestabiliseerd, vertoont de levering van vers-bevroren plasma (meestal aangeduid als ‘fresh frozen plasma’; FFP) door regionale bloedbanken aan de ziekenhuizen een voortdurende jaarlijkse stijging van ongeveer 10.000 eenheden, zodat in 1990 meer dan 100.000 donoreenheden FFP werden geleverd (figuur).1 Sommige clinici achten het noodzakelijk om bij bloedverlies door middel van FFP stollingsfactoren toe te dienen, waarbij ervan wordt uitgegaan dat alles wat bij een bloeding verloren gaat, dient te worden aangevuld. Daarbij wordt evenwel voorbijgegaan aan het gegeven dat het gehalte aan plasma-eiwitten weliswaar bij massaal bloedverlies door verdunning afneemt, maar (relatief) zelden in zodanige mate dat suppletie via FFP nodig is, alsook aan het risico dat…
Reacties