Zelfverwaarlozing bij ouderen, een complex probleem

Klinische praktijk
Fransje E. Reesink
Leo Boelaarts
Henry C. Weinstein
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:B349
Abstract

Dames en Heren,

In de praktijk zien we regelmatig ouderen die zichzelf vaak lange tijd hebben verwaarloosd. Hier presenteren wij de ziektegeschiedenis van een patiënt bij wie wij pas na zijn overlijden betrokken raakten. Vanwege zijn presentatie en omdat hij snel na opname was overleden, was er een beperkte status bijgehouden. Toch was duidelijk dat het een verwaarloosde man betrof met merkwaardig gedrag. De hersenobductie toonde een onverwachte diagnose, waarvan de familie vanzelfsprekend op de hoogte werd gesteld. De heteroanamnese die wij achteraf afnamen, maakt duidelijk hoe belangrijk het is om zo vroeg mogelijk een juiste diagnose te stellen bij ouderen die zichzelf verwaarlozen.

Patiënt A, een 76-jarige man, werd door zijn huisarts verwezen naar de Spoedeisende Hulp vanwege algehele malaise en gewichtsverlies. De medische voorgeschiedenis vermeldde COPD en een onderbeenamputatie in 1958 na een auto-ongeval. Patiënt gebruikte geen medicijnen. Hij rookte al jaren twee pakjes sigaretten per dag. De…

Auteursinformatie

VU Medisch Centrum, afd. Neurologie, Amsterdam.

Drs. F.E. Reesink, arts in opleiding tot neuroloog.

Medisch Centrum Alkmaar, Alkmaar.

Drs. L. Boelaarts, klinisch geriater.

Sint Lucas Andreas Ziekenhuis, afd. Neurologie, Amsterdam.

Dr. H.C. Weinstein, neuroloog.

Contact drs. F.E. Reesink (f.reesink@vumc.nl)

Verantwoording

Prof.dr. P. van der Valk, neuropatholoog (VU Medisch Centrum), verrichtte de hersenobductie.
Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 6 maart 2009

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties